De Revisor. Jaargang 20

[p. 50]

K. Michel
Indringend lezen volgens dr. drop

I

De eerste regel zet ons
meteen al
in een vreemde wereld:
mijn hand loopt op de weg, naakt.
Als we dit zíen,
leveren de vijf poten
natuurlijk niet
veel moeilijkheden meer op.
Loopt naakt kunnen we
op twee manieren zien:
loopt, naakt,
of is aan het naaktlopen,
gedraagt zich min of meer
als een exhibitionist!
Wat de weg is,
moeten we voorlopig
maar als onoplosbaar
beschouwen, we hopen
dat het verband
in het gedicht een aantal
problemen zal oplossen.

II

Na een keertje
doorlezen zullen we
het allemaal wel
een moeilijk gedicht
vinden, dit hand o.a.
Toch kunnen we met
geduldig lezen een
heel eind komen. Wel
moeten we bij voorbaat
aanvaarden, dat je in
dit soort gedichten vaak met
een paar ‘blinde vlekken’
blijft zitten.
Dat zijn plaatsen waar de associaties
van de dichter kennelijk
zo persoonlijk zijn geweest
dat het min of meer toeval is
of je ze kunt navoelen.

[p. 51]

III

Voor regel 12 hebben we
een interpretatie,
die misschien aanvechtbaar is.
Het zich neerwerpen naast de spin
zou kunnen zijn
het weer aannemen
van de foetale houding van vóór de geboorte:
inelkaargedoken,
met het handje naast het hoofd.
De geboorte is voor een kind
een zeer onplezierige ervaring,
het verlangen terug naar de moederschoot
een erkend feit.
De entende tuinman - de dokter -
maakt deze terugkeer onmogelijk.

IV

De hand blijkt ook een spin
te zijn, of - denk aan regel 3 -
de spin is een hand. Maar
beiden blijven van elkaar onderscheiden.
Overzien we nu alles
wat de hand doet, kan doen,
aan ontwikkeling heeft meegemaakt;
lezen we in de laatste regel
dat de hand niet zijn,
maar mijn weg vervolgt,
dan komen we wel
bij de sleutel van het geheel.

V

Vertel nu het gedicht in je eigen woorden na.