De Revisor. Jaargang 20

[p. 17]

Christine D'haen

Intertextualiteit

Van Lethe wharf brak óp zijn Vaders Geest,
zijn kroon geroofd, zacht lichaam zwartgebrand,
zijn koningin beslapend 't pralend Beest,
gevreesder doem het gindse dodenland:

‘Tedere Prins, zeg leven snel vaarwel,
uw goed, uw liefste, moeder, vriend, gezel,
uw spel en studie veeg van uw tablet,
dood vadermoord en moederlust, mijn wet.’

- En zink in halfslaap, zingt de nachtegaal,
bloedende long en zoete dodenwijn,
droom, rozen, maan en harte-, liefdepijn,

in bloemennacht de laatste ademhaal,
de nachtegaal verlokt u naar zijn sfeer,
in 't al-omtoverend lied Lethe-wards neer.