De Revisor. Jaargang 20

[p. 17]

H.H. ter Balkt
Laaglandse hymnen

Geert groote bezoekt Jan van Ruusbroec in het soniënbosch bij Brussel

Knokten ons door kluwens sluwaards, vuurspugers,
braken door jaarmarkten, rauw toneelspel, lagen
in herbergen geradbraakt door rook. De keren dat
na de maaltijd wormen zich legerden op mijn tong!

Cele ziet hij niet. Ach, stammen van 't Soniën-
bosch!, zal ik voor hem het rondeel opzeggen voor
Isobel dat ik schreef in Parijs... je buik lacht zo
bruin als een baardmannetje naar de maan? Etend,

zwijgend tussen het geschuifel, veins ik aandacht
maar sla de bladeren gade aan de beuken. Hij gaat
niet over, de steenpuist op mijn wang. Deventer en

de goede werken krimpen als een wrat ineen. Ruus-
broec breekt het brood. Hij is goed. In zijn oog
breekt het oog van de vis opgehaald uit de rivier.