De Revisor. Jaargang 19

[p. 90]

Tonnus Oosterhoff

Aan de rand van een zwembassin bindt een zin noren aan,
staat op, blaast in zijn handen, schaatst met stellige blik
tussen water hoestend zich uit de voeten makende hoofden.

Een andere zin wordt voor straf in de zeven maal te heet gestookte oven geworpen.
De koning is wreed, maar het lot is wreder
voor de oven. Ja, en voor de koning, die moet zien hoe de zin rustig door het vuur wandelt.

Waarom vrolijk van wat ik zojuist gezegd heb?

Het gaat een miljoen jaar regenen op aarde
als vroeger. Zinnen zijn schimmen.

Nee. Alles wat er zo uitkomt is meegenomen.