De Revisor. Jaargang 19



[pagina 89]
Milly Wiers Zwanen, zwijnen, pelikaan 1 kringloop, schuin in de bochten de wegen staan vast als een huis op het ijs herhaling onthoudt niet weet niet dat zij rozenhoedjes is heeft loze zin in ouvertures die niet kunnen sluiten en in het slot dat valt met vastgegoten klok ook de aarde liever kinds rookt en drinkt, bouwt roze rif of dat is veerkracht
2 de pelikaan met de mensenlach daalt rechtop ovaal en vaart snijdt iriskrullen in het blauw en in het park loopt hij als het eenjarig kind dat hem roept dan blazen de constante zwanen de moeder staat afgewend, snel van twijfel geeft zij haar adres aan de man met de twee horloges de wilde pelikaan kwam hier hij glimlacht ervan dat hij straks zelfvliegend vertrekt
3 spek ligt binnen, de slager hangt de koppen buiten in Cadiz je ziet dat ze gelukkig zijn, nou jij, verklaar de keel, de zwijnenzang het moet abstract zijn, een ongelogen huis op grond daaronder grond, haardplaats, as en de gebraden hand wordt niet te gronderig want wij weigeren laagstaande waarheid dan krabben wij ons als koningen grinniken met luikende ogen wij, de houdbare schepen en rozen