De Revisor. Jaargang 19

[p. 52]

Kees 't Hart
De ijzerwarenwinkel Auke Rauwerda

er ligt een dode vogel op de straat
zijn ogen wijdgesperd als glas
ik kijk er naar en ga de winkel in

mijn netvlies dooft het licht
ik ben te klein denk ik om alles
te bevatten ik kijk er naar
als naar een ernstig schilderij

lichaam is ziel van de mens
ogen zijn daarmee verbonden
zoals een huis aan grond en sterren
ik groet de winkel met mijn stem

daar staan de lampen voor het licht
de vogel is gevlogen en hangt
zijn vleugels uit op dozen

wat kan het zijn meneer zegt iemand
met een eerste stem ik sta versteend
en roep de stilte in mijn oren af

ik moet heel snel zijn anders ben ik dood
ik sta van zintuigen beroofd
gaat u maar mee de magazijnen in

de winkel is een schip op volle zee
behangsellijm op vuur droogrek en shingle
hoge wilgen lage wilgen gatenzaag

[p. 53]

 

hier heb ik wat u zocht meneer

 

zegt iemand aan mijn oor nog even

 

deze drempel door dan wat omlaag

 

 

 

hier stapelt Rauwerda herinneringen neer

 

loop met me mee beklim de trap

 

niet waar ik ben reik ik omhoog

 

nog weet ik niet waarnaar ik zoek

 

 

 

daar vloerpot kapstokhaak en boor

 

met boven puntdraad binnenfles en schraag

 

en regenton dikwit uitlaatklem op

 

steengaas losse ster schoenborstel veer

 

 

 

mensen kijken langs de wanden weg

 

bij trapgat bezemsteel en bokkepoot

 

mijn stem komt toe aan ieder eerste ding

 

o liefste sterf niet bezing bezing

 

 

 

de theatrale dozen ik ben van steen

 

ik zie mijn ogen in een watertang

 

en op een blikken vlies daar achteraan

 

staat mijn mond alsof hij stemloos was

 

 

 

zintuigen zijn ziel van de taal

 

en ziel staat in mijn huid gegrift

 

ik zoek wat hier te vinden is

 

 

 

Rauwerda ademt in het stof van jaren

 

ik neem de dingen van hem aan

 

we lopen samen terug naar voren

 

straks vliegt buiten de vogel weer

 

 

 

ik ben geen filosoof ik sterf

 

van vergetelheid nagels langs de muur

 

de smalle buizen galmen in de vloer

 

geef deze winkel alle dingen terug

 

 

 

nog even langs de sleetjes tochtstrip

 

brandblusapparaat mijn oren suizen

 

ik tast op mijn gevoel de woorden af

 

zet neer wat op de toonbank hoort te staan

 

 

 

ik geef Rauwerda alles van hem aan

 

en loop te zingen sterf niet bezing

 

bezing de sterren en de eendekorf

 

 

 

tot ziens snel kom ik terug

 

daar is de lucht de bruine bomen

 

van het water ruisen dicht

 

 

 

de vogel

 

het is geen ochtend meer in dit gedicht