De Revisor. Jaargang 18

Lenze L. Bouwers

Terras

De droom voorbij is de morgen begonnen,
zo zomerzacht als in het - nee, niet noemen
de naam van het eeuwig begin, niet roemen
de vruchten die lokken, de waterbronnen,
de stem die lonkt. Waar, hoe, wordt overwonnen
de kille angst voor het werkwoord verdoemen?

Ja, wespen steken, honingbijen zoemen,
de droom voorbij is de morgen begonnen.
Een koolwitje landt op dit stuk papier.

Vannacht kroop hier de zwarte slang, hij steeg
uit een moeras en ik natuurlijk daar
waar beerputstank ondergronds kant en klaar
bereid was mij te laten stikken. Hier
was hij. De siertuinvijver is niet leeg.