De Revisor. Jaargang 18

[p. 92]

Kort en Klein

Amorgenetisch

Zoals domheid is 'n gebrek aan intelligentie,
is intelligentie meest 'n gebrek aan G-o-d.
Dit aforisme ontbeert geen consistentie,
maar is de koan van 't eerst gebod.

Hans R. Vlek

Het gelijkheidsideaal van de Verlichting heeft zijn perfecte uitdrukking gevonden in het getal, in de kwantificering van het leven op grote schaal. In de statistieken die de beleidsbeslissingen bepalen.

Pas voor het getal is iedereen werkelijk gelijk (zoals vroeger iedereen gelijk was voor God). Na de dood van God is het getal de enige ware troonpretendent gebleken - net als God een geniale uitvinding: even gezaghebbend als manipuleerbaar, even alomtegenwoordig en alwetend, even alomvattend en leeg. Je hoeft er niet eens meer in te geloven.

Waar het getal regeert komen de nullen aan de macht.

Vertellen is het enige vermogen dat de mens zijn goden onthield: zij zijn almachtig, maar een verhaal vertellen kunnen ze niet. Ze worden verteld. Daaruit blijkt hoe de verhoudingen liggen: wie het werkelijk voor het vertellen heeft. (De narratologie zou pas interessant worden wanneer ze als theologie werd opgevat.)

De eigenlijke hoofdpersonen in negen van de tien Amerikaanse films zijn de revolver, de auto, en het whiskyglas. De acteurs hebben er hun handen vol aan: het is iedere keer weer een zware klus om het verhaal zover te krijgen dat de revolver leeggeschoten en de auto aan puin gereden kan worden.

Daarom is het whiskyglas onontbeerlijk.

Geen grotere illusie dan de gedachte dat het mogelijk is zonder illusies te leven. De naakte waarheid heet Magere Hein.

In de volksmond lacht men zich ziek, krom, kapot of dood. En toch beweert diezelfde volksmond dat lachen gezond is.

Piet Meeuse

Gegeven een zwangerschapsperiode van negen maanden en het voorjaar als meest gunstige geboortetijd zou de mens, als hij er niet het hele jaar door mee bezig was, zijn paartijd in augustus hebben.

Wie zijn vrouw de clitoris afsnijdt, kan voor haar nooit meer een slechte minnaar zijn.

Nu de snoek uit de grachten verdwenen is wemelt het er van de futen, aalscholvers en sinds kort zelfs visdiefjes; voor wie graag naar de natuur kijkt beslist een vooruitgang.

Geen enkel dier sterft een natuurlijke dood, alleen huisdieren. De natuur kent geen natuurlijke dood.

In de oersoep bevond zich geen goud. Thans, na vele miljoenen jaren sudderen, kent de wereld wel goud. Of in die tijd het filosofische ei is uitgebroed, Venus

[p. 93]

haar rode spiegel vond dan wel de mercuur zich aan de zwavel paarde in een bad vol metaals water of ook het azijn der wijzen, dat weten wij niet. Zeker is wel dat de grondstelling van de alchimie, over de maakbaarheid van goud, op waarheid berust.

Wetenschapsfilosofie neemt een veel voornamere plaats in binnen de alfa-wetenschap dan binnen de bêta-wetenschap. De geringe resultaten van de alfawetenschappen zullen daar wel aanleiding toe geven.

Prof. Buikhuisen was een Eichmann, als ik mij goed herinner, anderen die iets deden wat Hugo Brandt Corstius niet beviel noemde hij een Göring of een Goebbels. Nu deed hij het weer: in de Vrij Nederland van 20 juli 1991 vergeleek hij de kabinetsplannen tegen de wao met de deportatie van de Joden, ook al omdat er honderdduizend wao-ers zijn en er honderdduizend Joden waren. Het blijft gênant om te zien hoe de enormiteit van het fascisme gereduceerd wordt tot Haags formaat, hoe de columnist telkens weer de holocaust als een vlag op het cursief van zijn alledaagse ongenoegen plant.

Thomas Rosenboom

Het heelal is niets zonder het leven; en alles wat leeft voedt zich.

De dieren vreten; de mens eet; hoe meer geest de mens heeft, hoe beter hij weet te eten.

Het lot der Volkeren hangt af van de wijze waarop ze zich voeden.

Zeg mij wat gij eet: ik zeg u wat gij zijt.

De Schepper, die de mens ertoe veroordeelt te eten om te leven, noodt hem ertoe met de trek, en stelt hem schadeloos met het genoegen.

Als fijnproevers volgen wij ons oordeel, dat de voorkeur geeft aan dingen die aangenaam zijn voor de smaak boven dingen die die eigenschap missen.

De dis bereidt ons genoegen op alle leeftijden, in alle omstandigheden, in alle landen en elke dag; dat genoegen kan samengaan met alle andere genoegens, en blijft als laatste over om ons te troosten met het verlies van de rest.

De dis is de enige plaats waar het eerste uur nooit vervelend is.

De ontdekking van een nieuw gerecht doet meer toe aan het geluk van de menselijke soort dan de ontdekking van een ster.

Wie zich bedrinken of overeten verstaan de kunst van eten en drinken niet.

De volgorde van de spijzen is van de machtigste naar de lichtste.

De volgorde van de dranken is van de zachtste naar de koppigste en de geurigste.

De bewering dat men niet van wijn moet veranderen is een ketterij; de tong raakt verzadigd; na het derde glas wekt de beste wijn nog maar een flauwe gewaarwording.

Een dessert zonder kaas is een schone vrouw die een oog mist.

Koken is te leren, maar braden is aangeboren.

De onontbeerlijkste eigenschap voor een kok is stipt-

[p. 95]

heid: ook de gast moet haar bezitten.

Te lang wachten op een verlate disgenoot is een gebrek aan beleefdheid jegens de aanwezigen.

Wie zijn vrienden ontvangt en geen enkele persoonlijke zorg besteedt aan het maal dat hun wordt toebereid, is zijn vrienden niet waard.

De vrouw des huizes moet er steeds op toezien dat de koffie voortreffelijk is, en de heer dat de dranken uitgelezen zijn.

Iemand uitnodigen wil zeggen zich belasten met zijn welzijn, voor de gehele duur van zijn verblijf onder ons dak.

Brillat-Savarin, vertaald door Jan Kuijper

Wat betreft de volgorde horen de kazen tot de dranken.

Wie een aantal kazen achter elkaar eet, kan eindigen met een zeer geurige, zoals Limburgse, of met een blauwe, zoals Stilton. Niet alleen de twee mogelijkheden, ook de twee typen sluiten elkaar uit.

Entre la poire et le fromage: vroeger werd het zoete deel van het dessert vóór de kaas gegeten. De ketterse gewoonte een voor het hoofdgerecht geschikte wijn bij de kaas door te drinken is dan ook van latere datum.

Bij sterke kaas hoort versterkte wijn, en dan niet alleen erdoorheen, zoals bij Port en Stilton.

Er zijn maar weinig streken die zowel wijn als kaas voortbrengen, en die leveren dan nog niet altijd een bruikbare combinatie op: de Côte d'Or kent alleen kazen die de meest gecorseerde Bourgogne smakeloos maken. Alleen de wat jongere geitekazen van langs de Loire kunnen hun streekgenoten velen: Sainte-Maure met Chinon, crottin de Chavignol met Sancerre.

De Franse president die beweerde dat Nederland maar één kaas heeft was, als alle Fransen, slecht in de aardrijkskunde van vreemde landen. Toch had hij gelijk: zijn Goudse, Edammer, Leidse en Friese wel verschillende kazen te noemen? Is Kernhem geen laboratoriumprodukt, dat eigenlijk niet mag meetellen? Is Limburgse niet hetzelfde als Herve, dus eigenlijk Belgisch? En dat Goudse een van de beste kazen van de wereld is - dat kan zelfs de grootste chauvinist niet ontkennen.

De lekkerste spijs die ik ken is Vacherin du mont d'Or, de halfzachte kaas uit de Jura. Na een bericht over verdachte sterfgevallen in Zwitserland heb ik mijn ambrozijn in Nederland niet meer gezien, zelfs niet bij Kef op de Marnixstraat - en dat terwijl op elke straathoek verkrijgbaar blijft wat niet zo maar dodelijk is, maar de smaak bederft bovendien.

Jan Kuijper

Wie van taal houdt, weet op tijd te zwijgen.

Oude Vechtarm: een stukje paradijs. Twee meter van m'n bank staat een kanjer van een beuk. Daar zet ik m'n fiets tegenaan. Op slot.

Je kunt je opkrikken tot je eigen niveau.

den doolaard, 90
Wat anders te wensen dan te bereiken
de top van de berg, de ijzige sneeuw
voorbij; achter 't werkhuisraampje de eeuw
te zien verdwijnen door schrijvend te kijken.

Kaler wordende veertiger: ‘'k Ga liever naar de tandarts dan naar de kapper’.

Vandaag iemand ontmoet met een bewonderenswaardige liefde voor het detail en een chagrijnige kop bij minimale tegenslag.

Misschien kun je van boksen leren dat je op tijd afstand moet nemen van je tegenstander.

Lenze L. Bouwers