De Revisor. Jaargang 17

[p. 27]

Leo Vroman

Brandlucht

Ik hoef al helemaal niet meer
met een haarborstel te worstelen
want ik ben al goed kaal
en ik zet lekker geen wekker meer
want ik hoef niet meer vroeg naar mijn werk
en als jij dood zou worden
hoefde ik helemaal niets meer
behalve jou
dan wachtte ik hier in bed
waar ik meer kans had
je 's nachts weer te zien
dan hoefde ik geen kleren meer
geen zeep geen scheren meer
geen brood meer en later
ook geen water
en op den duur
geen grond
geen lucht
vuur
vuur

Ik droomde dus dat we logeerden
by Geri, Dave en de kleinkinderen
Naast de bovenverdieping was nu
een wildernis van hoog dor gras
waar ik experimenteerde
Er ontstond kortsluiting achter een struik
ik zag de rook en kon die ook ruiken
Ik haalde wat water
en gooide dat op het vuurtje
maar de vlammen dansten een hek-
senkring om de natte plek
ook daarbuiten brandde een rijtje
Ik naar de telefoon:
‘Hello. Hello? I want to report a fire.’
‘(This man wants to report a fire.)
Yes Sir. What kind of fire?’
‘A growing fire, the flames...’
‘Sir’ ‘The flames’ ‘Sir,
why are you telling us all this?’
‘Because I want it extinguished.’
‘Extinguished?’
‘Yes, please call the fire department.’
‘The fire department, the fire department’
I hung up.
Ik hing op
en dacht nou dan maar geen blussen
maar Tineke was intussen opgestaan
en had de deur van de ruimte dichtgedaan.
De deur was bekleed met metaal
Eerst werd hij helemaal heet
Toen koelde hij af
en werd ik wakker.
Ik dacht: lekker geen wekker meer
en zo voort