De Revisor. Jaargang 17

Marijn Backer

Dit land

Waar bomen verslijten aan de verte.
Winter bijvoorbeeld, de polder ademt niet.
De wind doet op molens een loze offerte.
Op schoten op hazen zwijgt het riet.

Waar de stad 's avonds slaapt met een snor van licht
voor zich heen. Ogen halen er vreugde.
En de weg door het land waar de hemel aan ligt
kijkt op onder lampen, kijkt weg in de leegte.

Na twaalven wordt het plezier gedwee.
Leuk is leuk, wie lalt wordt thuisgebracht.
Op de dijk hoe het was rolt de grijze zee.
Vuurtorens draaien van achter de nacht.

Waar zon synoniem voor geluk en voor niets is.
Waar is alles te koop en poëzie gratis.