De Revisor. Jaargang 16

[p. 17]

Lenze L. Bouwers

Strategie

Eerst een omtrekkende beweging maken,
rondom de dahlia's zoemen de bijen.
De paarse gladiolen staan in rijen
klaar voor een parade. Stokrozen dragen
de eeuwige gloed. Kinderkopjeskeien
als tuinpad. De diepe ernst van ons schaken
geeft zelfs groeikracht aan bamboebonestaken
in de moestuin. Zwijgend leiden we beiden.

En Dikkie is een mongool. Superheld
kruipt bonkig voort om zich slim te verschuilen
voor ons spelinzicht. Hinderlaag nabij:
m'n hand vergeet elk stuk, aait van opzij
de lobbeswang. Z'n lachen lijkt op huilen.

Schaakmat: spontane dans om 't ereveld.

Zorgbreedte

Een vlak met leuning of een arm te klein,
als beste basis een bed of loopstoel;
een loopje traint het innerlijk gevoel
en open waarheid wint het van de schijn.

Voor wie geluiden streng verboden zijn,
de dingen zonder kleuraccent of doel
verleden worden, proeft verschrikt hoe koel
wazig gedachtenspinsel leidt naar pijn.

Hand van de zuster. Zonnewarmte. Stap
voor schok, schok na stap. Stop. Jurk bij de schouder
De paden kiezen vlakte voor de voeten.
Twee knieën weigeren te gaan. Ze moeten.

Zo wordt hij elke dag twee nachten ouder:
in bed wacht trouw de noi-noi-koi-koi-lap.

[p. 18]