De Revisor. Jaargang 16



[pagina 12]
B. Zwaal vurige wonde opiaatspat licht meekrap als zij gelaat mij barstend keert in marmerbloem gutsen de gutsstroom dieper drijven kom opgewekt donkere maand open het mistland drenk klei zaai zeeland
[pagina 13]
slijpen aan de eenzaamheid die steeds scherpt het is nu stil hoeveel tijd ben je onder de oren van de bladeren tilt de wind lucht op de bladeren moeten verdwijn: uitzicht kom: ruisen bloemen in de spiegel gezien toonden mij aan haar de tussenverborgen gedachte kaatste om alle te nemen bochten en bereikte haar vochtige schoot geestje van de bloemen fijnzuivernet vertak 's nachts dompel ik mij in nachtegalen hun koele meer is water voor mijn wangen over de dag droog zand dat stoppels schuurt. wie gunt mij een nachtegaal die mij bedriegt en ook 's nachts verstoken is van vogels