De Revisor. Jaargang 15

[p. 8]

H.H. ter Balkt

Aan Oswald von Wolkenstein

‘Es leucht durch graw die vein lasur’
O. von W.

In de buik van de vliegende ijzeren vis
(en ijzeren tongen als vaantjes in de diepte)
ah, Oswald! vliegen wij over de zeeën,
over New Found Land, over Barbarije,
over Vlaanderen, Duitsland, Oostenrijk
en naar de opeengestapelde tarwevelden van 't Nieuwe York;
jij dobberde in de Zwarte Zee en werd gered,
en bijna alle zeeën zijn nu Zwart, Oswald...

Rambo III

De hersens van president Kennedy trokken de wereld in
Op een dag in november huppelden zij uit de auto
Kozen in 't slachthuis botten uit en een osseschedel
Sleepten oud-roest van helikopter- en autokerkhoven
Verkondigden in bioscopen de lof van de hersenloosheid
Met dank aan de kogels in Dallas en aan het volk

[p. 9]

In de kalkbranderij van het absolute Bezinning

Aan Marcabru

‘Goden, hoed de machines opdat wij bestaan’

Bezing mij de bezinning, hoofd
dat in gedoofde liefde gelooft
maar schaars de dichtbije bezong.

Scheer je weg, spat op de wagenrong.
Bezing mij de bezinning, hoofd
dat doolde onder liefdes oog.

Duikel voorover, betoverde tong
die onder dwaallichten heeft geleefd
en altijd het gedoofde toezong.

Bezing mij de bezinning, hoofd.
Gebroken steen rust in mijn hoofd
en brokkelt op mijn ossetong.

Ik was de straat, waterscheerling.
Bezing mij de bezinning, hoofd.