De Revisor. Jaargang 15



[pagina 138]
Hans Vlek naar P.C. Boutens
Adams dessert Vogelstemmen waren den hemel zingend stavend, ik at een appel als deez' Aarde rond. Ondergaande zon bescheen glanzende schil in d'avond, ik proefde 't zuur en bitter in mijn mond van éen der vruchten van de kennisboom, de rijksappel van 't Eeuwge, bronzende als een granaat; ik miste van der goden de zegenende room die als Mede door den adamsappel gaat! Maar ik kloeg noch klaagde, zag geen Eva aan den kim, en poetste anderendaags mijn blanke harde tanden met wat poeder uit een buisbus Vim!
[pagina 139]
vrij naar Van Nijlen
De dichter De Dichter, geen koe maar melkdrinker en whisky-profeet, is vaak een kunstenaar die denkt dat-ie alles weet. Liefst is Hij een verfijnde bloed- en wijnendrinker en van het volksch bargoens een litterair verlinker. Hij snackt naar vaste kost en geen te vloei'bre spijzen en laat zich niet naar de hoek der klasse verwijzen waar de goede burgerij Hem zo graag ziet: met het obligate kluitje in het, liefst Japansche, riet. Hij geniet van genever en uiterst Fransche dranken die Hem inspiratie verschaffen tot 't verklanken van zijn oeuvr'of werken, en bezoekt niet altijd Uw geliefde oecumene kerken maar is altijd bezig met de goede God die dankzij U en ander tuig langzaam in Zijn Ziel verrot!