De Revisor. Jaargang 15

[p. 93]

B. Zwaal

zittend in het ijs
ben ik
vuurschede

doorweekt wak dijt uit
genade splitst
benen

zacht stroomt het dal
het doodsdal
vol van voorbij

takken met de kleine bessen
mengproef van de lippen

stoot wat houdt zij haar borsten
met volle handen verwekt zij

ragfijne takjes
twijgjes
sneeuwjachtig

in schone
schoot

ontroer
ontstrik

tong trilt

richten op
handen open
ogen zacht
sperren

nocturne nacht
zwart wakker
fonkel niet zo

haast je
over de rug
van de dageraad
naakt in fluweel

tak breekt
man stort

mos vloeit