De Revisor. Jaargang 14

Lenze L. Bouwers

Twee rondelen

het knuffelbeest verlengt de lange nacht -
je hebt met bovenmenselijke kracht
elk kledingstuk, lief speelgoed, met je hand
gewogen, diep geademd, de klemband
om je borst en arm en rug gevoeld, de vracht
vertild, de dag spoorzoekend doorgebracht,
zelfs licht getast uit zonvakantieland;
het knuffelbeest verlengt de lange nacht:
je loopt te lanterfanten langs het strand,
je staat bij een kiosk die rondom vlagt,
daar is de stem: mag ik die ijsbeer? zacht
en leefwit ligt het botkoud in de hand:
het knuffelbeest verlengt de lange nacht
wentel het lichaam, wikkel het om, om,
reik aan die repen byssos, hier dat gom,
wrijf in: het Dodenboek leert ons de daad
om eeuwig te leven; reukwerk weert kwaad
en palmwijn zuivert de buikholte, haat
is uitgesneden - scherp was de steen - kom,
wentel het lichaam, wikkel het om, om
(in Zwolle ligt een mummie vreemd, heel stom,
met vier benen, het röntgenapparaat
heeft dat bewezen) straks een kist op maat,
maar eerst, voor die tegen de grafwand staat,
tien maal zeven dagen natron rondom -
wentel het lichaam, wikkel het om, om