De Revisor. Jaargang 14

[p. 44]

Harmen Wind
Het gesticht

I Baden

Dinsdagochtend vijf uur: baden.
Wit en glad het porcelein,
lysol ruikt nu naar jasmijn,
Willem smeekt al om genade.

Tevergeefs: per brandweergreep
wordt hij door de zaal gedragen.
Hij gaat, grijs en oud van dagen,
elke week opnieuw om zeep.

Suur met zijn pyjamamouwen
opgestroopt, staat voor zijn bed,
zingt Wilhelmus van Nassouwe,
zat al vroeg in het verzet.
Willem huilt, handen gevouwen.
Op zijn hemd staat: Jezus redt.

II Gods koekoek

Ten Have loopt gelijk, altijd
heen en weer van daar naar hier.
De gewezen kruidenier
die een hoger leven leidt
krijgt ieder kwartier gezag.
Dan mag hij ons mores leren:
tijdstip, datum, Jaar des Heren,
vierenzestig maal per dag.

Tracht Ten Have niet te stuiten
want dan slaat hij je geheid
door de vensterruit naar buiten.
Alle dagen, vroom gewijd
door ze zuiver af te sluiten,
weekt hij voor de eeuwigheid.

[p. 45]

III Bijster

Bart is uit de dood geboren.
In voltooid verleden tijd
wandelt hij achterstevoren
en raakt steeds de richting kwijt.

Hij is een vermaarde schilder
al weet hij zijn naam niet meer.
Jong gestorven, in zijn wilde
jaren, heroiek geduelleerd.

En al zit hij ook te vloeken
aan 't ontbijt als elke lijn
op het laken bij het zoeken
naar de weg doelloos verdwijnt,
eens komt alles uit de doeken
die nu nog vernietigd zijn.

IV Don Juan

Neuman heeft wel korte benen
maar hij is verrassend snel.
Lachen doet hij veel en schel,
schijnt het goed met mij te menen:

Hij weet waar de vrouwtjes zijn.
Laat ik hem een shagje draaien,
kan hij wel wat voor me snaaien,
tussendoortjes voor de gein.

Rent hij een paar dagen later
spiernaakt door het fluitekruid;
heterdaad. Maar Neuman schatert
't in zijn dwangbuis al weer uit:
morgen naar de psychiater,
zijn geheime, warme bruid.

V Zegeningen

Ik ben Hermans vriend en mag
in het kuiltje op zijn test
voelen. Net een vogelnest,
maar wel leeg. Een hard gelag.

Na de maaltijd roept hij mij
plechtig, met wijd uitgebreide
armen komt hij nader schrijden,
op zijn hoofd een kippeëi.

Hij stelt voor een lied te zingen:
Zelfs vindt de mus een huis o Heer
en Van U zijn alle dingen
en hij kent er nog veel meer.
Ze gaan over zegeningen,
dat is logisch, deze keer.