De Revisor. Jaargang 14

[p. 40]

Milly Wiers
In Tassili geboren of werkzaam

1

skeletten dwarser dan hij dacht
door de schaduwen van hun kist,
lijkt op weerstand

er is een zeep te koop die
romantisch stemt maar op hem
naar jam gaat ruiken

als het stof gaat liggen
drinkt hij wat en houdt zich voor
hier zijn de vertes van dichtbij

2

gids mijn beroep meteen mijn naam
ik ken de woestijn van kinderen
en van mannen nu ik tien ben

mijn baas studeert. oud hout is
bomen, mimosa verborg giraffen
ho zei ik, europeanen zijn om
leugens in vrouwenkleren begraven

in grootmoeders tijd, zij
moest haar buitenkleed afstaan

3

het meisje van het restaurant
heeft het wachten opgevat
's nachts groeit spijt 's morgens
de horizon voor hem alleen

op een dag staan mannequins
met namaaksluiers in het zand
dan de ploeg mannen voor zijn

maar al omringd toont ze
kleren tot op haar huid

4

vandaag vertrekt mijn kind
ongetrouwd met mannen, vrouwen
in hun midden is ze zwart

ik verbood de raad het verbod
van mijn broers, de wet kent ze
allen familie - hun zwaktes
in het boek van mijn hoofd

ik ben Rezi, het volstaat
dat ik zes dochters heb

5

zij is niet jong, niet wijs nog
maar zo'n volle roos, haar scherpe
tong verraadt haar scherpe ogen

ik verloor mijn smaak voor
meisjeskinderen. Rezi bespotte mij
de heks deed me na voor de raad
mijn vrienden zaten te lachen

laat haar weten dat ik de armen
heb waarin zij tenger lijkt

6

hij wil (op zijn terrein)
goed zijn, noemt voorzichtig
elke rib, waarschijnlijk-rib

antilopen in de rots gekrast, nog
rusten antilopen soms op deze plek
tien eeuwen mest, van manfiguren
in gestrekte draf pijn in de zij

rivieren verlieten Tassili, bomen
dieren, ook Djebrine is afgereisd

[p. 41]

7

gemzen schuwen de maan maar koeien
vervolgen mijn hoofd als ik zwem.
rijs ik met een lichaam op, gaat
schrik de poten in, de ogen leeg

de ogen van mijn nieuwe vrienden
herzie ik als ik op ze wacht
hun scherpste woord is achteloos

ik kende alleen voorzichtigen of
bloeddorstigen voorzichtig als koeien

8

met een lange veeg kan hij
leegte aanwijzen en zichzelf
gids draait het hoofd mee

brief aan haar ingekort, posten
hij belt zijn moeder
door de achterdeur houdt ze
de hoorn aan de regenpijp

regen, schepen, ziet hij
Djebrine in regenjas

9

waar ik op de muren schrijf
ik Rezi's dochter uit Tassili
love me - stilte

waar ik schrijf, ik ben Djebrine
model met de vijftig vlechtjes
komen namen, regels liefde

aangewezen op de muur schrijf ik
het waterig woord vaarwel
dat ik leerde op schrijfles

10

gebruik vandaag uw vacht
hemel en aarde bewegen, zand
waait en de kleine stenen

nu zeg ik niet dat Rezi's dochter
om hem terugkeert. mijn angst
dat hij op weg gaat, doof
blindelings bijvoorbeeld noord-oost

te hopen dat liefde voor paarden
mij voor de vrouwen behoedt

11

spreken, mij bewegen
ook leer ik me
de onverschillige liefde

nieuwe kleren in en uit
zodat ik mijn ziel verlies
terug naar vuil Tassili

steeds het trillend beeld
of hitte hem verkleumt
zijn beschaduwde ogen

12

stof, de bus nadert remt
met zwier van cadillacs
nu kan hij zijn ogen verbergen

het dorp is uitgelopen om haar en
zo'n man overtreft de dorpsgek, ze
willen lachen maar zij lacht zelf

gids draagt het gesprek, dat
rots grijs is, het zand geel
van uitgebloeide gele bloemen