De Revisor. Jaargang 14

Friedrich Hölderlin

Diotima

Jij zwijgt en verdraagt het, en zij verstaan je niet.

Jij heilig leven! welkend ga jij, en zwijgt,

Want ach! vergeefs zoek bij barbaren

Jij naar de jouwen in zonnestralen,

De tedergrote zielen die niet meer zijn!

De tijd toch ijlt. Mijn sterfelijk lied nog ziet

De dag die, Diotima! met de

Goden en helden, jou noemt en gelijkt.

Vergeving

Heilig wezen! verstoord heb ik de guldene

Godenrust van jou vaak, van de verborgener,

Dieper pijnen van 't leven

Heb je vele geleerd door mij.

O vergeet het, vergeef! zo, als de wolken daar

Voor de vreedzame maan, ga ik voorbij, en jij

Rust en schittert opnieuw dan

In jouw schoonheid, heerlijk licht.

Vertaling Ben Schomakers