De Revisor. Jaargang 13

Piet Meeuse

De oude kerk, speculatief

Staat wat van steen is vast? Lichtgelovigheid
heeft aan een blik genoeg: zie het frivole
bewegen van de muren, onverholen
wisselend van vorm. Ruimte en tijd
bieden kansen genoeg je om te scholen
tot ziener die van elk gewicht bevrijd
over het water loopt: luchtig herleid
je steen tot water, licht. O, die symbolen!

Een rots, een vaste burcht. Ja, kathedralen!
Wat steeg in steen bleek niets dan zwaartekracht,
en Newton's god - de duivel kwam hem halen.
De torenspits hangt swingend in de gracht
waar de onderste steen boven komt: totale
gewichtloosheid. Kijk, wat licht is lacht.