De Revisor. Jaargang 12



[pagina 13]
Leo Vroman Kakkerlakken Wij hebben kakkerlakken en kakkerlakkevallen waarin de kakkerlakken lekker makkelijk vast blijven plakken. Met krijsende en later hijgende gebaren rukken zij om hun huidharen en huid aan stukken los te krijgen die eerste week. Maar de tweede moeten de kakkerlakken aan hun sterven besteden, door het vast aansnoeren en dan door het vasten dromen van ruwere vloeren onder vuilere kasten die hemelwaarts voeren. Ik wil deze dieren als gelijken kennen, het kraken der scharnieren de zweepslag der antennen en zelf zo'n harnas mogen zien van de binnenkant zoals het echt is van buiten vernis maar van hier een dierenhuis wand van verbogen karton mijn hoofd vol onsluitbare ogen mijn borst vol onuitbaar verstand en met wat krakende chitine kaken het oudscharniers verstaanbaar maken of grienen om vallen om vuilnisbakken tot allen groot en klein onbevreesd beginnen te kakken van de pijn of enkel van het kakkerlakken zijn geweest