De Revisor. Jaargang 12

Marcel Koopman

Vergaan

We hadden sterren.
Zee na zee brak open,
havens zogen en spuwden.
Soms klom Sint Elmus-vuur en walm
van lantarens wierookte.

Geen arts aan boord, geen uitkijk
keek, wie zong zong voor zichzelf
of een twee drie in godsnaam.

Verdreven we de tijd,
verdreef ik zelf?
Wel droomde ik van wakker worden,
engelen
en korenvelden.

Golven zijn even later schuim.
Bemanning en bestemming zijn elkaars
gelijke. Niemand ontkwam
die hier was aangemonsterd.
De muizen heeft niemand geteld.