De Revisor. Jaargang 12

Christine D'Haen

Genesis

In 't alle licht weerschitterend wit
dringt 't alle licht verslindend zwart
en stokt verblind: dit pantser kaatst
het lichtdoorschoten git terug.
Hoe streelt het vel zijn schaduw dan
van glans en weerstand een bestand
hoe bijt zijn giftand in het naakt
dat slokt en holten openspert
hij deinst en stookt
ja gans beaamt de schreeuw geslaakt
van bliksemschichtend wit geraakt
inktzwart bespraakt.

Sur un lit semé de cailloux

Sur un lit semé de cailloux
(mon amour et moi couchés)
een akker vol grindsteen
ons leger een egge, daarop
strekten wij onze leden
wentelden ons en wilden dat niet
trapten de randen en kreten, maar niet van genot:
omdat er geen was, geen randen,
zelfs zo'n leger niet, stekend,
kreten wij niet.

(Citaat uit ‘Une charogne’ van Baudelaire)