De Revisor. Jaargang 11

Koos Geerds

1001 Nacht

Wanneer ik vrede spreek loopt het uit op strijd.
Ik hoor de boekrol, maar schrik van het geluid:
dit is een tekst om voor je uit te zingen.

Onuitsprekelijke woorden komen aanstonds uit,
de speelzieke tong vervoert de dingen.
Zegel der profeten, open uw bittere buik.

Hoe talloze correcties zijn hierbij geschreven,
waarop de openbaring stuit. Dit zijn geen verzen
om te reciteren, wee hun schamele wijsheid.

Rechtspreken moest ik zonder respijt, vlijmscherp
het zwaard - in een waas houd je je lippen getuit,
waar je vol overleg de uitweiding besluit.