De Revisor. Jaargang 11

Jan Kuijper

Eens gegeven, blijft gegeven

Potje met bloed, 't is mijn eigen speelgoed
(hou 't stollen tegen met een scheutje azijn).
Wat zal het lekker lekker lekker zijn
met chocoladepaashaas voor het zoet
je in deze pan met wit in overvloed
van bol tot sok te strekken! Red de schijn
(want in zijn hokje siddert dwergkonijn),
bedek je lepels met bekwame spoed.

De trommel en de fluitefluitefluit
ontsnappen toch nog aan de hazepan:
een stoomwolk komt onder het deksel uit
dat van hitte een rammelend blijk geeft.
Wie klaagt er tot een dode haas? Hij leeft,
't verdriet beklijft. Al naar men denken kan.