De Revisor. Jaargang 11

[p. 36]

C.O. Jellema

Ruiter in weids landschap

Mythe natuur, er is geen weg terug -
wij tussen ruimtes in: materie, vast
ooit, spanningsveld dat wijkt, spiegelcontrast
van een wijkend heelal; ons brein de brug

die wat geen oevers zijn, om 't bouwen stug
in aanbouw, nooit verbindt - welk denkbeeld past
op het ontwijkende? wij zienden op de tast;
en wat wij voelen zien we op de rug

als gaande, gang: een ruiter op een paard,
in perspectief, verdwijnpunt opgevuld
met doel, daken, een dorp - bewoonbaarheid

in bruinen, aards, uit herkomst opgespaard -
je denkt hem thuis al. Maar zo lang hij rijdt
is hij nog geen verhaal, dat niets onthult.