De Revisor. Jaargang 11

[p. 72]

Eric Ruygers

Herinnering

Juist wanneer de sluiter klikt
wakkert de wind. Iets dient zich aan
uit een ander, vreemd bestaan.

Tussentijds heeft zich een kat
verroerd, een wolk verschoof.
Heb ik aan iets gedacht? Vergeten...

Kijk, nergens iets te zien.
De kat verstart, verder niets.
Die fietser moest ik laten varen.

Ik herinner mij nog wel.
Hoe ik daar stond, die gebogen rug
iets belangrijks was vergeten.

Appel

Beluister deze appel die
zich smorend, in het gras valt.
Ingetogen als graniet.

Waarna het stiller is geworden.
De nabijheid geeft een indruk
die zich afgelegen voordoet.

De val echter, zit in de appel
opgesloten. Daar houdt zij zich
staande, in haar volle vaart.

Daar blijft zij zich gewichtig
drukken. Een nog ongeraapte kus
waarmee de aarde ouder wordt.