De Revisor. Jaargang 11

[p. 71]

J. Zijderveld

Brand

de deur stond open stof
dreef binnen op de lucht
trof grond
en licht van ogen de deur
ging dicht het was
gedoogd -

de spiegel was

beslagen stoflucht adem
uit een vuile maag
gepoetst met moeite veel
te traag kleefde aan
het alleengebleven glas

het smeulen was maar vaag
te zien de blik trof veel te
laag voor vuur
voelbaar werd nu de muur
te heet brak brand
uit en overstuur -

woei stof nu

laaiend in vonken schroeiend op
het hart bonkte woedend
op de maag werd omgedraaid
stikstof niet terstond verdreven
baart brand beschadigd leven

Prelude

een zachte voorjaarsbries
strijkt langs ons
in het bos
met zonlicht op
de bomen rustig
wandelen we zuiver
langs de vijver
naar de overkant
waar reigers spiegelend
in het water prijken - dit
is geen gewoon bos
deze zoele wind
dit licht op
de bomen
de vijver
de geheimzinnig spiegelende reigers
in het water - nee dit
is geen gewoon bos meer dit is een huiveringwekkend
wonderpark waarin een ontzaglijk grote kracht
losbreekt in groen lover golft het weldadig over
in ons daden wreekt wij gaan beven graven spitten
wij gooien alles om bewerken deze bosgrond tot
op de rotsige bodem zal alles boven komen
alles gaat eruit alles wat niet hierin hoort bloot puin
alles wat niet uit bodem groener loof geven zal eruit
breken moet het steken wij het dood kapot weg ermee
diep weg ver weg diep weg ver weg weg weg -
komt alles rond de
grond ademt geurig grond
met zachte voorjaarsbries
rond ons in de tuin
waait zonlicht
ligt licht op
het nog teer lichtgroen
lover der loofbomen
wandelen wij aan
de overkant
waar wij als
reigers in de bomen stijgen