De Revisor. Jaargang 9

[p. 22]

H.H. ter Balkt

Alles praat, murmelt, ritselt

Alles praat, murmelt, ritselt...
En de ruiterstandbeelden van goud, hoog
boven de stad.
De krant die linksaf waait bij de helling
toont zijn roltong aan de wind,
koop onze mooie ziektes...
jassen in alle kleuren van de zonsondergang...
Het potlood op 't spreekgestoelte
verkoopt een massa loze praatjes
zoals, mijn naam is W.J. Santman & Zn...
De stationsklok op het derde perron
schommelt brommend op zijn schommel -
en dan al die opgehangen helikopters
en heliumballons, klaagzangen
fluisterend in 't vierkante museum.
En ziektes, met hun kalmerende namen.
Ze komen te paard en keren te voet.
Het is 't zilver, het zilvernitraat
dat de beelden spreken inblaast,
druppelend als een regenpijp
boven het overgevoelige trottoir.
Koop vuurtongen, vuurtongen.
Ga de smederijen binnen,
de smederijen,
schaf je de zilveren pootaardappel aan;
porceleinen messen, wielen van brood;
vuurtongen, vuurtongen;
hoefijzers tegen het toeval,
een gietijzeren gelukssteen;
en paarden, althans de lucht
althans de hoornen schroeilucht,
de dampkring van paarden.

Schoenpunten

De reizigers hun schoenpunten
bewegen mee met hun reis
of staan dwars op de reisrichting,
even verschillend gekleurd
als de vier windstreken, zachtjes
trillend boven de brommende treinvloer,
leer en suède, zoveel geloof
stralen de schoenpunten uit, zoveel
warm vertrouwen dat de trein ze brengt
waar ze verder moeten lopen, verder
moeten wandelen, verder reizen
Buiten passeren lawaaierige velden,
monsters ontsnapt uit Loch Ness,
stapels autobanden
reusachtige lampen barbaars brandend
De schoenpunten reizen verder

[p. 23]

Wekker, appel, muis

Op de containers,
dwz de containers bestemd
voor glas, papier, schroot
valt een hagelbui

De wekker stortte in de container
Wat je in het oude huis vindt
- waar nog éen muis woont -
moet in de container

Je leeft je dood
Het stof is een meesterschilder,
en het stof moet je dienen

Neem deze koele dronk
water uit de watertoren,
subtiel gezuiverd:
er zit geen muis meer in

Wij hebben ook nog melk
uit 1966
en ingeweckte snijbonen
uit 't jaar van de Hongaarse opstand
Alles moet in de container

Het is maar goed dat het hagelt,
wekker!
Anders zag 't containerplein
je tranen, geef maar toe,
wijzers, dat jullie huilen

Ik drink een laatste glas
water in het lege huis
De appelbomen ruisen
en dromen van peren

Het hartje van de grassen
is niet anders dan dat van de wolf,
alleen groener

Windkracht negen
boven de containers
waarin het huis valt
Ik lig echter zelf
in de containers

en huil met het glas
met de scherven met de weckflessen
met de muizevallen met de appelpitten
in de container