De Revisor. Jaargang 7

[p. 20]

H.H. ter Balkt

Bezoek of:
Iwan de verschrikkelijke verlaat per arreslee Moskou

De avond is zo rustig als 1566
Lampen in de genummerde huizen branden
suizend en winters als het spinnen
van katten languit op de tafel

De vredige stilte van de kamer
ligt als een dobbelsteen weggerold in de kamer,
in een stofhoek vierogig slapend
en zesogig slapend ergens in 't hart

Engelen lakken hun vingernagels
hoog in de circustent van het brein
De goedmoedige gasten dommelen en vullen
slaperig elkaar glas bij

Vrede als een mantel uitgespreid
maar een deur dreunt! en een gedachte
zwarter dan nachttreinen verlaat het hoofd
als Iwan de Verschrikkelijke per arreslee Moskou

Potvissen

Tussen de klokslagen in
jaagt de potvis, Ton van Diogenes
Olievat groot als een dorpsstation
Levende bronzen klok gonzend
boven de plavuizen van de diepzee
Gegoten in ijszeeën luidt hij
Rondtollend Reimerswaal
ver van de klokkengieterijen op 't land

Ver van 't Kermisrad peinst hij
(zijn kop een pakhuis van oliën
van kristallijne machine-oliën en zalven)
Klepels en harpoenen schaduwen hem
Tussen de polen en de evenaar
vervoert hij kosmetische wrijfsels
voor meisjes wachtend bij 't busstation
Oceanen zijn provincies voor hem
Hij duikt dertig straatwegen diep

Dikke bronzen klok luidend
boven landweggetjes diep in zee!
Bij potvisolie-vlammetjes verzinnen
lichtschuwe schepselen ‘De Geschiedenis
In Zwarte Taferelen Van De Diepzee’
- Hun pennen stokken als de potvis komt
Tentakels op! Slinger leeg jullie
inktpotten, achtarmige monniken
Hier valt de kerk met klokken en al