Morele non-valeurs?
In hun artikel over Jacob Israël de Haan en P.L. Tak in De Revisor van februari 1980 gispen Leo Ross en Rob Delvigne, terecht, de socialistische denker L. Hermans die in De Nieuwe Tijd zgn. uraniërs als ‘biologische nonvaleurs’ meende te moeten karakteriseren. Dat de morele verontwaardiging van Ross en Delvigne onoprecht en niet meer dan een modieus laagje vernis is, blijkt echter twee bladzijden verder, waar zij zelf de onvergeeflijke en zeer bedenkelijke zinsnede: ‘De Haans vindingrijke - als Jaap Meijer er niet was, zou men bijna zeggen: joodse - juristenbrein, rusteloos en onuitputtelijk in het opsporen van argumenten, probeert hem [= Van Deyssel] tegelijk te chanteren en te vleien (...)’ in de mond nemen.
Zijn de laakbare cliché's over ras-kenmerken van wezenlijk ander gehalte dan de kwalificatie van ‘uraniërs’ als nonvaleurs?
Sjoerd van Faassen
Auteursrechtelijk beschermd