De Revisor. Jaargang 4(1977)– [tijdschrift] Revisor, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 57] [p. 57] Peter Zonderland 1 losgelaten val je ruggelings de helling af schemer koekt vast in de bomen is het bos nog zichtbaar er zijn nog openingen in het groen maar onder aan de heuvel is er geen uitzicht meer en meer moet je je op je intuïtie verlaten je enige redding is je angst voor het vallende duister graaf je je in aan de boomgrens boven je is niemand meer te zien maar daarmee is de rust nog niet gegeven 2 aan de voet van de bomen armen om het hoofd beweegt niets nu er geen wind is de groene coulissen het zicht beperkt de helling tilt het wolkendek over je heen dit is vredig hoewel de honger al voelbaar is de stem die je antwoordde verdween maar de onrust valt nog te beluisteren onteigent deze plaats van handeling maakt bomen eenzamer dan hun getal doet vermoeden don't ask me nothing about nothing I might tell you the truth bob dylan als de gebeurtenissen zich tegen je keren is er altijd wel een boekhouder die de tijd opneemt pedant het gesneuvelde glaswerk inventariseert onleesbare verwijsbriefjes voor bekentenissen verslijt en als een sterreporter je belooft je te plaatsen op twee voorpaginaas om je enig gewicht te geven bij je relaas: het gebeurde in de tijd dat... nee, het dréigde even totdat de terapeut het mes liet vallen de splinters in het houtwerk onbedaarlijk je tot lachen verleidden het was nauwelijks feitelijk in ieder geval geen reden om je zo uit de lijken te laten slaan al was het verraderlijker dan op het eerste gezicht je gemeend had te moeten ontkennen het was niets over niets: tijd die zich hard wilde maken jaren na dato is het hier nu weer even omzeild? Vorige Volgende