De Revisor. Jaargang 4

[p. 23]

P. Zonderland

Eckelrade

1
het huis staat open
voor de vorst

de waterkou laat mij binnen
zelfs niet onaangedaan en

onbewogen lopen de heuvels
me voor de voeten

vallen de laatste bladeren
al van de ramen

steeds breder glijdt
de kamer in het landschap weg

2
luistert er een merel?
er is een merel hoorbaar
van achter de heuvel -
meer kan ik hier niet zichtbaar

maken
meer is er niet te zien
vanuit dit dal
is er niets zichtbaar

teveel woorden staan er mij voor ogen

3
langzaam loopt het landschap weg
de bomenrij sluit zich

ik kom steeds ruimer
in mijn sneeuw te zitten

sneeuw ik dicht

4
merels zijn de dagen
verwisselbaar snerpend als blik

vrees die hen van de besneeuwde grond tilt
en sporen van paniek als iedere ochtend

het landschap ongewijzigd blijkt