De Revisor. Jaargang 4

[p. 22]

Robert Anker

De reiger

1
Doorgaans een loodlijn naar de lucht,
is zijn kop nu weggevlucht
in zijn rafelige kleren.

Achter zijn kraag trekt de regen op
niets te vangen vandaag.

2
De droefenis van grassen
na gestilde regen
als het land met schemer volloopt.
Tussen sloot en kant luistert
de reiger.

3
Ik zag laatst een reiger staan,
zijn loden panden naar de sloot gekeerd.
Hij sliep niet want
althans de hals droeg schuin omhoog
de snavel evenwijdig aan de grond.
Achter zijn rug stroomt het water,
de lissen bloeien in het riet
en hij bevist de grassen van de polder.
4 Zoekplaatje van een reiger

Zijn beeltenis staat gegrift
in de loodplaat van november.

Kijk, hoe hij zijn opmaat
neemt tot stappen.

(hij is een ernstige matroos,
zijn mutsje recht, het lintje in de nek)

Als je langer kijkt, begint er
inkt te lekken.
Dit potlood kleurt het bij,
filtert het sentiment.

5
Telkens komt hij los
uit de schemer.
Tussen de brede slag der vleugels
rust de weggedoken kop.

In dit onderlicht is hij
een vliegboot
met het boegbeeld zielloos
uit een voortijd weggesneden.

Hij komt ooit weer aan land
als het schot valt.