Historie van Reynaert die vos

[Cap. XXI.] Hoe reynaert dat hooft van kywert seynde totten coninck bij bellijn den ram

REynaer sprac. bellijn hoecht v niet dat mi die coninc ghisteren hiet bi vele van sinen rade Eer ic wten lande sceide dat ic hem twee brieuen scriuen soude Lieue neue wildise mi daer draghen. si sijn alrede gescreuen Bellijn sprac reynaer Ic en weets niet. wistic voerwaer dat v gedicht goet waer gy sout mi lichte also vele bidden dat icse den coninc brochte. hadde ic wat daer icse bi steken mocht Reyner sprac v en sal niet ontbreken yn te doen eer si hier bleuen Ic sal v lieuer mijn male geuen die ick selue draghe Ende doen daer des conincs brieuen yn ende hanghense v aen den hals Ghij sulter vanden coninc groet ghewin danck ende eere of hebben ende ghi sult minen here den coninck zeer willecoem wesen. op desen /3292-3351/ troest soe loefde bellijn hem dat hi dese brief draghen soude Doe keerde reyner weder in sinen huse ende nam die male

[fol. 43v]

ende daer dede hi in kywerts hoeft bi valscher treeken. also hi hem doot gebeten hadde ende brochte se so bellijn om hem in meerre noot te brengen ende hi henc hem vast an sinen hals. ende hi beual hem dat hi die letteren niet besien en soude wilde hij des conincs vrienscap hebben Ende wildi dat v die coninc bouen al lief gecrige. soe segt dat ghi den brief selue gedicht hebt. ende den raet ghegeuen hebt dat hi aldus gescreuen is ghi sult daer alte groten danc of hebben Bellijn die wort alsoe blide daer hi stont. alsoe dat hi wel anderhaluen voet vander aerden. op spranc ende sprac Reynaer neue ic weet dat ghi mi ere doet Ic sal bi v groot lof hebben alsmen te houe verneemt ende siet dat ic aldus wel dichten can Al en can ics niet. den menigen geschiet dicke ere als hem god gonne wil van saken daer hi selue niet vele of en weet alsoe sal mi nv op dese tijt Nv wat raedi lieue reynaer. sal kywaert oec mede ten houe gaen Neen sprac reynaert hi sal v geringe na volgen hi en heues te hant gheen goede stade hi moet noch met sijnre moeyen spreken

NV gaet al soetelic voer. Ic sal kywaert noch vreemde saken ondecken die noch verholen sijn Bellijn sprac Reynaer nv blijft gode beuolen ende hi ginc te houe wert Ende hi liep ende had snellen vaert dat hi voer middach biden

[fol. 44r]

coninc quam ende vanten in sinen houe mit sinen baroenen Die coninc verwonderde also hi sach dat hi die male weder brochte daer brunen den beer te voeren so onsafte om gedaen was Die coninc sprac Segt ons bellijn waen coemdi waer is reinaert hoe coemt dat hi die male niet mit hem draget Bellijn sprac. here ic macht v seggen alsoe ic dat best weet Doe reynaer al rede was ende hi van /3351-3408/ hene sceyden soude doe vragede hi my of ic doer uwe liefte v twee brieue brengen woude Ic seide iae doer uwe ere woude ic wel seuen brieuen dragen Doe bracht hi mi dese scarpe daer hi die brieue in dede die bi mijnre consten ghedicht ende gescreuen sijn ende den raet ghegheuen hebbe vergae hoet wille Ic gheloue dat gy nye beter ghedicht van brieue ghesien noch ghehoert en hebt Die coninc dede ter stont voer hem comen boekert sinen clerc dient sijn dienst was dat hi die brieue die te houe quamen plach te lesen. want hi verstont alre leye talen Tybert die cater ende hi die togen dat male bellijn vanden hals Ende bellijn die heeft hem bi sijnre doemheit so veer versproken Also dat hi daer vele om lyden moest

DIe clerc boekert die ondede die male doe moest reynaerts waer bliken doe hi dat hoeft daer wt toech ende sprac Help wat letteren

[fol. 44v]

sijn dit Sonder twiuel heer coninc dits dat hoeft van kywert Ocharme sprac die coninc dat ic reynaer ye also veel geloefde Doe mochtmen daer vanden coninc ende vander coninginnen toern ende droefnisse sien die coninc bedocht hem swaerlic ende sloech sijn hooft neder Ouer lange hief hijt weder op ende begonde wt te werpen een dat alre vreselichste geluut dat ye van dieren gehoert wert Ende alle die dieren die worden veruaert Doe sprac mitter vaert die firapeel heer lupaert Ende was een deel des conincs maech Ende sprac heer coninck hoe drijft ghi aldus groot misbaer ghij mislaet v swaer ghenooch al waer die coninghinne doot. laet desen rouwe varen. ende grijpt een moet. dat is groot scande Si di niet een here van desen lande Ist niet al onder v dat hier is Die coninc sprac. heer firapeel hoe soude ic mi ghelaten. mij heeft een quaet scalc mit losen verrade soe verre ghebrocht dat ic mijn vriende verwrocht hebbe Als /3409-3460/ den stouten bruyn ende ysegrim dat mij seer rouwet Ende dat gaet mi aen mijnre ere dat ic soe veel teghen mine besten baroene misdaen hebbe Ende dat ic den quaden hoeren soene alsoe verre betrouwet hebbe Mer doch dat is alle mijnre vrouwen scult Sy bat daer soe zere voer dat ic hoor bede horen most dat mi nv zeer leet is Al is

[fol. 45r]

dat te late Wat is dan heer coninc. wert eens anders te raede Is daer misdaen men selt soenen Men sal bruyn ende ysegrym ende vrou eerswijn voer velle ende voer hoer schoene. voer toern ende voer pijn te samen ter soenen gheuen Bellijn den ram. want hi lijt selue dat hi raet gaf tot kywaerts dode Mogelic ist dat hi dat becoep Ende daer sullen wi alle nae reynaer lopen Ende wi sellen hem vangen ende hangen bi sijnre kelen sonder recht of vonnisse Ende hier so wort alle dinc mede gheslecht