Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 23]

- XLVIII - [Schaemt u, catyvige herten vol nydt]

Schaemt u, catyvige herten vol nydt,
mans ende vrouwen, wie dat ghy sydt;
als ghy siet uwen even naesten dolen,
dan maeckt ghy blydelyc veel jolyts.
Vermaent doch uwen broeder tot duecht in tyts:
soo vergaert ghy op syn hooft vierige colen.
Ons wordt in devangelie bevolen:
siet ghy sulcke die wt den wege gaen,
weet ghy syn gebreken, houtse verholen;
en segt niet: ghy syt een Samaritaen.
Al doolden in sonden een publycaen,
hy creech genade by den Heer der Heeren:
de sulcke doolt wel, hy mach noch wederkeeren.

[p. 24]

 

Al wert de sulcke in dolen gevonden,

 

ghy diet wel weet, muecht hem ter duecht orconden.

 

Niemant en mach doen den anderen befamen:

 

doet hy onrecht, bidt voer hem tallen stonden.

 

Christus is inde weirelt gesonden

 

dat hy de verloren schaepkens soude versamen;

 

de propheet segt: ghy sout u selven pramen,

 

ghy die den verdoolden sondaer veracht;

 

niemant en mach oordeelen: tmoet Godt betamen.

 

Hebt compassie met den sondaer dach & nacht,

 

wy syn in sonden al ter weirelt gebracht;

 

misdoet uwen broeder, wilt hem beter leeren:

 

de sulcke doolt wel, hy mach noch wederkeeren.

 

 

 

Dolen & wederkeeren, Godt mach vergeven;

 

men siet elck doolt wel eens in syn leven,

 

tsy int begin, middel, eynde, cleyn oft groot.

 

Die apostelen doolden, stater geschreven;

 

sy syn gekeert & in Godts rycke verheven,

 

sonder Juydas; dit tuycht schriftuere bloot.

 

Den schaker doolden, sondich tot in syn doot;

 

hy is gekeert & rust in glorie perfekt.

[p. 25]

 

Wilt uwen naesten dan niet versmaden in synder noot,

 

mer wilt elck anderen in liefden syn subieckt;

 

& siet dat ghy den balck eerst uyt u ooge treckt,

 

eer ghy een ander verwydt tsondich verseeren:

 

de sulcke doolt wel, hy mach noch wederkeeren.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Al dolen de sulcke & doen overspel,

 

en werpt den eersten steen niet, tis Christus bevel;

 

maar segt: bekeert u, wilt sonden vlien.

 

Moyses, al was syn volck tegen Godts wet rebel,

 

hy badt voor de kinderen van Israhel.

 

Doet dan goet, soo mach u dan oock goet geschien;

 

vermaent hun met liefden, tis Godts gebien;

 

wiltse met Godts woort troostelyc aenspreken.

 

Elck sal syn hoofken eerst wel duerwien

 

& sien wel op syn eygen gebreken;

 

& valt uwen broeder, wilt hem niet versteken;

 

maer bidt Godt voor hem tot synder eeren:

 

de sulcke doolt wel, hy mach noch wederkeeren.