Den Redenrijke constliefhebbers stichtelicke recreatie
(1599)–Anoniem Redenrijker constliefhebbers stichtelicke recreatie, Der–
Auteursrechtvrij
[Folio M2v]
| |
Refereyn.
DIe Romeynen voortijts om vermaert te werden door daden,
Door natuers hoochmoedicheyts, op geblasen wesende,
t'Oorloch t'anvaerden op veel Natien niet ongeraden,
Vonden stoumoedich arbeyt, moyten noch doot vresende,
Waer doormen verscheyde daden van heur zijn lesende,
Op heur vyanden, en deur veel verscheyden exploten,
Liepen altoos an vanden quetsueren ghenesende,
Der pijlen en schichten niet wetende van cloten,
Die met Musketten, als nu ter tijdt werden gheschoten,
Maer leuerden den vyanden bittere veltslagen,
Overwinnende prijs en loon, hebben die vroomste genoten,
Niemant hoortmen ouer vercregen victory clagen,
Niet minder lof en eer heeft horen beiagen,
Tegen haer die Bataviers hier doende wederstoot,
Lange jaren onder t'geleyde, Ciuilis tot dien daghen,
Bruno de kennemer Veltheer uyt t'vermaerde Hollant,
Meer lof en eer nu begaende deur d'uynieerde bant,
Den Prouincie s'Lants Liberteyt, op dat mach rijsen,
Op dat kenlick werde, behoudende d'overhant,
Daer in zijn ons daden bouen die Romeynschen te prysen.
Want die Romeynen buyten recht t'Oorloch aenvaerden,
Alleenlick door werltsche hoochmoet buyten noot,
Die haer niet gehoorsaem wilden zijn vyant verclaerden,
Overwinnende sloegen t'onrecht d'Onnoselen doot,
Vuyt haer eyghen vertogen, den rijcken baden broot,
En gauen dus vreemden die accxi noch recht pretendeerden,
Al quaet dat buyten recht gheschiet t'is kenlick bloot,
Dat heur met recht niet toe en quam veel begeerden,
Maer t'Oorloch ons overvallende dat wy ons verweerden,
Ouer tijdt was daer toe recht, ons natures geeft,
Die noot dwang ons tot tegenstant eermen ons verneerden,
Want voor vreemdeling met recht nature beeft,
Alle geduert gegunt defensie op dat nature leeft,
Tot zijn besetten termijnen vry van alle gewelt,
Wy Oorloch Defensijf, op dat niet nature sneeft,
Voerende sulcx niet tot werltsche hoochmoet getelt,
En wanneer ons cloeckheyt by goede fortune stelt,
Ouer d'overwonnen wy ons seer genadich bewysen,
Behoudende yder t'zijne, dat bevrijt met weynich gelt,
Daer in zijn ons daden bouen die Romeynschen te prysen.
| |
[Folio M3r]
| |
Alleen om werltsche Heerschappy Romeynen streden,
Om vert te verspreyden, onbehoorlicke Lemiten,
Door dies vermelden, veel Menschen, Landen, Steden,
Met recht mochtmen een tyrannich seyt verwyten,
Die den menschen buyten recht en reden doot smyten,
Dien sy niet gescapen hebben, noch kunnen maken,
En t'onrecht als wreede Beren men die Scapen byten,
Die heur in dienst wel quijten, en tot voordel waken,
Om niet in so droeuigh Tyrannich gewelt te gheraeken,
So wie hem dapper weert, soo dat hy gaet te bouen,
Zijn vyant die hem compt gestoken, wie can die laken,
Al sietmen hem somtijts den vyant sellifs berouen,
Op dat zijn ongemaetichde macht magh verdouen,
Victorij Godt veeltijts den verdructen verleenende,
Soo dat t'hooft opheffen die eerst waren verschouen,
En naemaels dickmael lachen die eerst waren weenende,
Verhoort deur haer hulper, in noot tot hem steenende,
t'Bestrijden schaelick, t'beschermen tot verjolysen,
Malcanderen tot wederstant goet hooch verpeenende,
Daer in zijn ons daden bouen die Romeynschen te prysen.
Prince.
Ydele eer voor huer sellifs alle Romeynen sochten,
En om een grote Renomme t'aenvaerden verweruen,
Door dies menich stout seyt schandlick volbrochten,
Dees deur genoech al mosten sy terstont steruen,
Maer wy, om dat die Godtsvruchtighen niet en sweruen,
In vreemde landen, maer Godt moghen louen vrymoedich,
Binnen onse palen niet willen gedogen te verderuen,
Den gehouden Liberteyt daerom draghen hemden bloedich,
Tot voorstant van Godts eer wesende gloedich,
Beschermende Wijf en Kinderen, en godtlijcke Leeren,
GODT danckende als hy ons maeckt voorspoedich,
Tegen den vyant wiens macht, gewelt canmen afweeren,
In zijns kercks Limyten aen alle syden vermeere,
Gheluckigh die met heur eygen maer t'sHeeren strijt stryden,
Onbehoorlick yet te doen daermen GODT niet deur vereeren,
Wederom hy wil die zijn eer soecken verblyden,
Die door ons verwrect een corage geeft, om niet te ijsen,
Ons Deffencij door lyen om ons teghen ghewelt te bevryden,
Daer in zijn ons daden bouen die Romenschen te prysen.
Lieft bouen al. |
|