| |
| |
| |
Noch vijfthien Refereynen werden v hier gegeuen vaerdich,
Op de tweede vraghe int Poletique gedreuen aerdich.
Waer in ons Daden bouen de ROMEINSCHE zijn te Prijsen.
| |
| |
| |
Haerlem int particulier
Refereyn.
WAer in ons daden bouen de Romeynschen zijn te prijsen,
Met claer bewijsen // sullen wy stellen voor oogen,
Van t'jaer twe-ent-seuentich dit sal minst uyt memori rijsen,
En t'streckt tot verjolijsen // deur het claer betoogen:
Met wat cleene middelen, en met wat cranck vermoogen,
Dat dese Oorloghe heeft ghenomen haer begin,
Het scheen soo verachtelick, (dit is ongheloogen)
Wat riepmen met schimpen: Den Briel is in,
Vlissinghen seer ongheacht, om het cleen ghewin,
Sach men den vyant oock den rugghe wenden:
Maer de senuwen des crijghs, naer des werelts sin,
Die souden soo t'scheen onse daden al enden:
Doch onse BATAVIERS moet grijpende en lieten niet schenden,
Al sulcken clenen voorspoet, haer van Godt gejont,
Maer deden om zijn EXCELENCI (saligher memori) senden,
Desen quaem oock uyt Duytslandt, by ons lieden ghesont,
Vrese, schrick, noch blame, en heeft ons ghemoet deur wont,
Maer hebben den ploegh anveert vry van allen verseere,
Dies overtreffen onse daden de Romeynsche tot aller stont,
Want wy gelouen in Godt en betrouwen Christum den Heere.
Al der Romeynen handel was op Fortune ghepast,
Hangende seer vast // aen d'Afgoden afgrijselick:
En wy verwierpen van onsen hals der Afgoden last,
Om niet te zijn verrast // in ons sonden onwijselick:
Den vyant was terstont in hooghmoet rijselick,
En ghelijck eenen IVPITER hy hem geliet:
Maer onse vrome Steden weerstonden hem advijselick,
Als aen Haerlem, Leyden, Alcmaer, en meer ander is gheschiet,
En dit in waren geloue, anders en waer al niet,
Want sonder gheloof en sonden ons daden Godt niet behaghen,
Wel het lant daer een ghelouigh Vorst heeft het ghebiedt,
Daer salt den volcke wel gelucken tot allen daghen:
Machmen oock wel naer een getrouwer Natie vraghen,
Die haer Regeerders meer eere, en trouwe heeft bewesen?
Neent: hier ouer comen ons daden oock het Romeyns ghewaghen,
Want haer ghehoorsaemheyt en quam maer uyt vrese gheresen:
Maer d'onse om der Conscienti wille, dats by Godt ghepresen,
Saligh zijn wy dan die volghen de warachtighe Leere,
Bouen de Romeynsche daden sullen d'onse eewigh werden ghelesen,
Want wy ghelouen in Godt, en betrouwen Christum den Heere.
| |
| |
Hoe hem onsen Vorst teghen zijn vyanden heeft ghedreghen,
Magh men overweghen // aen so veel heerlicke Steden,
Als sy inde meeste benautheyt waren beleghen,
Ia te gronde ghesleghen // naer Oorloghsche seden,
Hy boot hen luyden selue den Olijftack der vreden.
Gheen vreemt Iock en wert hen luyden opgheleyt,
Sy werden weder aengenomen als ghetrouwe leden:
Maer wat schatting hebben de Heeren Staten de sulcke bereyt?
Ghene of seer weynigh, alst al moet zijn gheseyt,
Soo ghenadelick is met hen luyden bejeghent in dit leuen:
Maer Godts woort is terstont ouer al uyt ghespreyt,
t'Welck den dierbaersten pant is bouen al verheuen:
En hoe menighmael zijn de Ghelouighe selue verdreuen,
Vande Romeynen daermen noch so sere af romt,
Veel heerlicke Historien zijnder afgheschreuen,
Die werden om cortheyts wille hier niet ghenomt:
Laet vry dan onse daden prijsen (onverblomt)
Bouen de hare want sy verdienen lof en eere,
En t'is meer dan reden, dus en weest niet beschromt,
Want wy ghelouen in Godt, en betrouwen Christum den Heere.
En vertraeght niet int furneren der middelen naer behoren,
Want d'Heeren Staten alvoren // imployeren die wel en ten rechten,
Tot bescherming vant Vaderlant, en s'vyants verstoren,
Al sulcke tresoren // moetmen hebben teghent bevechten,
t'Wort uyt ghedeylt tot betaling van Ruters en Knechten,
Oock mede ande Scheeps-armeyen also dat zijn moet,
Amunitie van oorloogh, en vyuers, sy moetent al beslechten,
Elck lidt in desen zijn Officie recht doet:
Maer laet ons tot de conclusie comen, t'dunckt my wesen goedt,
Waerom wy dees lasten gheuen, en d'ander haer met arbeyt beswaren,
T'Eerste is om beschermen ons wijfs, kinders, goet en bloet,
En twede is om t'Lants recht en Priuilegien te bewaren,
Maer t'derde ist principaelste so wy hier verclaren,
Want daer in zijn ons daden te prijsen bouen de Romeynen,
Dat wy ons altijt standtvastigh byde waerheyt paren,
En lieuer t'leuen laten dan die souden sien vercleynen:
d'Oude Romeynsche wanghelouen zijn al stinckende Fonteynen,
Maer wy blyuen by den salich maecker tot elcken keere,
Al wat wy aengaen moetmen prijsen bouen diet selue veronreynen,
Want wy ghelouen in Godt, en betrouwen Chirstum den Heere.
Treurt niet, P.Petijt.
|
|