Den Redenrijke constliefhebbers stichtelicke recreatie

[fol. H2r]

Vlaerding den Aeckerboom,

Refereyn.

AEnghesien dat wel kenlick en versch is in ghedachten,
Hoe dat onder CAROLUS de vijfde groot van machten,
Dees Nederlanden bloeyende in een vredich regiment,
Wel veertich Iaer, eermen vijfthienhondert, wiltet achten,
Ses-en-vijftich schreef maer na hem genaecte ons clachten,
Want zijn soon Conink PHILLIPS, t'was wel een goet regent,
Welcke hy t'Lant op drooch, maer die bleef ons niet langh ontrent,
Trock t'Iaer neghen-en-vijftigh om t'Houwelick t'aenvaerden,
Na Spagnien, en liet elck zijn Stadhouders wel bekent,
Maer Madamme de PARMA t'Gouuernement bewaerden,
Tot dat DVC de ALBA quam, die ons noch meer beswaerden,
Al had sy ons ghehandelt als een Huerling de Schapen,
Want de Spaensche Inquisitj hy terstont verclaerden,
Was het Edel of onedel niemant hy en spaerden,
Boser in tyrannie als ANTHIOCHVS Knapen,
Dies wy als IVDAS MACHABEVS aengrepen t'wapen,
De Conscienti en s'lants vryheyt te doen rijsen // weer,
Niet dat wy door hoochmoet of eergiericheyt vreucht rapen
Int Oorloghen, buyten ons defenti waert afgrijsen // eer,
Dees daden zijn bouen de Romeynsche te prysen seer.

De Conscientie te dwinghen en t'landt t'ontvryden,

Werden gemene saken, t'viel seer swaer om te lyden,
Als Coninck PHILLIPS begonst te volgen den Spaenschen raet,
Liet weten zijn Gouuernante op verscheyden tyden,
De Spaensche Inquisiti in te voeren sonder myden,
Waer teghen met reden arbeyden ons edelen staet,
Maer DVC d' ALBA comende uyt Spangnien obstinaet,
Die heeft ons stracx alle vryheden des lants benomen,
Vervalschte de Iustiti, stelde nieuwe Maiestraet,
En nam ons Stadthouders Soon met gewelt sonder schromen,
Wter Schooel liet hem voeren ouer de spaesche stromen,
Ende besette het landt met veel spaensche Soldaten,
Deed' Publiceren d' Inquisiti tot verdriet der vromen,
Stelde een Troublen of Bloetraet ter doot te verdomen,
So Minnebroeders of Monicken die daer ouersaten
Al wie yet van t'Catholijck geloof had na ghelaten,
So de Conscientie te dwinghen deed' ons ysen // meer,
Dies wyt door Noot wederstonden Godt quam ons te baten,
t'Scheen anders onmoghelick, d'eer wy u toe wysen // HEER,
Dees daden syn bouen de Romeynsche te prysen,, seer.

[fol. H2v]

 

Van Rigoreuscher Tyrannie niemant oyt hoorden,

 

Och hoe menich sachmer hier te lant onnosel moorden,

 

Als Anno seuen-ent-sestich en daer naer is gheschiet,

 

Met Brant, water en bedeluen, ja raet, swaert en coorden,

 

Sonder eenich persoon t'aensien, noch Ridders van d'oorden,

 

Eyschte oock den thienden penninck van als met straffe geschiet,

 

Confiskeerde der vromer goet, Somma t'was al verdriet,

 

Het welck Godt (die ons een uytcomst wracht, self heeft verdroten,

 

Miraculeus veel steden den Duc teghen vielen siet,

 

Doen Lunche door beschick der gevluchten quam ghevloten,

 

Vyt Engelant den Briel met weynich Schepen en Boten,

 

Uyten naem des Princen van Orangien verschreuen,

 

Terstont Vlissing, Enckhuysen met d'genoten,

 

Oock veel Hollantsche Steden voor hem de poorten ontsloten,

 

Twe broeders van Nassou quamen oock op dien voet euen,

 

Met haer macht wt Duytslant daer sy hadden gebercht tleuen,

 

Van allen Canten nam elck herwerts een propijsen // keer,

 

Tyranni te weren wie can ons onreden nagheuen,

 

Te strijen om slants vryheyt ons siel godlijck te spijsen // teer,

 

Dees daden syn bouen de Romeynsche te prysen,, seer.

 

 

 

Loff God ons Prince die ons helpt wt alle beswaren,

 

Dit bloedich Oorloch gebuert wel ses-en-twintigh Iaren,

 

Die van Romen bestreden Vey winter somer thien jaer lanck,

 

De langste Oorloghen die tuschen Cartago en Romen waren,

 

Stonden drie-en twintich jaer na Titi Livij verclaren,

 

Maer wie siet een eynt van ons Oorlogh t'moet noch gaen zijn ganc,

 

t'Gaet bouen den Roomschen crijch, een cley landeken so stranck,

 

Met cleyne midlen sulcken Oorlogh te houden teghen,

 

Twelck den Graue van Bossu seyde, maer niet wt bedwanck,

 

Daer hy tot Hooren inde gevancknis was ghecreghen,

 

Mijn verwondert waer de middelen werden geleghen,

 

Dits een yserlant, een s'Conincx Oorloch cant aendringhen,

 

Subtijl bressen te schieten buyten het oude pleghen,

 

Mynen te grauen waer door seer veel volcx wert verslegen,

 

So corts in ons victori is ghespoort hoe sy springen,

 

Oock bruycktmen nu constighe brugghen t'zijn al snelle dingen,

 

Hoort die daer vecht om Tryumphelick te verjolijsen // veer,

 

Dus vechten ons helden om t'Vaderlant weer te bringen

 

In vreden, dat elck t'gheloof beleeft en Godts advijsen // leer,

 

Dees daden zijn bouen de Romeynsche te prysen,, seer.

Aensiet lieft.