Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 2007 (nrs. 117-122)

[p. 166]

Alles nieuw
Erik Spinoy

Damit etwas kommt muss man gehen

Die erste Gestalt der Hoffnung ist die Furcht

Die erste Erscheinung des Neuen der Schrecken.

Heiner Müller

Is het ondenkbaar?

Ondenkbaar
is
ondenkbaar.

Onhaalbaar dan?

Het is
al aan de gang
en splijt je open
overlangs.

Wat zijn de tekenen?

Een sneeuwwit splinteren
(takken, planken of een bot)
een gitzwart stotteren
in berichten en een
doofstom struikelen
niet verklaarbaar.

Is het een eind?

Niets loopt hier dood
en wat daar draait:

een hek
dat openzwaait

dat jubelend
van de dam gaat.

[p. 167]

 

Raakt het mij aan?

 

 

 

Je zou er nog

 

versteld van staan.

 

 

 

Verklaar?

 

 

 

Je praat ernaar

 

 

 

appels hangen

 

vliegers vliegen

 

sterren fonkelen

 

in het licht ervan

 

 

 

en trommelvliezen

 

sleutelbeenderen

 

schouderbladen

 

retina's:

 

ze schijnen

 

in zo'n ogenblik

 

 

 

zichzelf

 

niet meer.

 

 

 

Niet meer?

 

 

 

Niet meer.

[p. 168]

 

Werkelijk?

 

 

 

Echt waar de

 

dunste korst

 

die ooit ging liggen

 

op een Etna.

 

 

 

Op een verslapen dag

 

barst magma

 

er doorheen

 

 

 

verbrandt wat leeft

 

met elke ademtocht

 

smijt al wat staat dooreen

 

en stroomt dan gauw

 

 

 

vertraagd

 

slaapdronken

 

moe

 

 

 

en zie

 

 

 

daar ligt

 

de nieuwste

 

allerdunste korst

 

op deze Etna.

 

 

 

Mogelijk?

 

 

 

Met geen middel

 

ooit

 

afwendbaar.

[p. 169]

 

Hoor ik erbij?

 

 

 

Alleen door radicaal

 

door zonder omhaal

 

van je plaats te gaan

 

 

 

door eensklaps (met één houw)

 

je restloos los te slaan

 

van elk mandaat

 

gepraat

 

legaat

 

 

 

want

 

deze tors

 

die stinkt en zweet

 

en lijdt in dit gewaad

 

 

 

heeft alles

 

uit balans gehaald

 

en zo (kapseizend)

 

alles nieuw gemaakt.

 

 

 

Wáárbij dan?

 

 

 

Bij deze losgeslagenen

 

stinkend

 

zwetend

 

uit hun evenwicht gebracht

 

 

 

bij deze vieze

 

vuile

 

nagelnieuwen.

[p. 170]

 

Oog om oog?

 

 

 

Geen denken aan:

 

hier is de rechterwang

 

en hier de linker.

 

 

 

Je weet

 

hoe het om alles staat

 

hoe of men zich gedraagt -

 

negeer het straal.

 

 

 

Wat dwars zit in de keel

 

(een botje, vissengraat)

 

zij alle eer.

 

 

 

Wil wat niet rijmt

 

in dit verband

 

 

 

en maak het

 

werkelijk

 

nieuw.