Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 2005 (nrs. 109-112)
(2005)– [tijdschrift] Raster–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 123]
| |
[pagina 124]
| |
* Als je van mijn gedichten houdt laat ze dan
's avonds wandelen gaan, een beetje achter je
dan zeggen de mensen
‘ik zag hier een prinses langskomen
die naar haar minnaar onderweg was (het liep
tegen de avond) met lange en onnozele bedienden.’
| |
[pagina 125]
| |
* O zoete spontane
aarde hoe vaak hebben
de
verlekkerde
vingers van
wellustige filosofen
u
geknepen
en gepord
, heeft de ondeugende duim
der wetenschap in
uw
schoonheid gewroet . hoe
vaak hebben religies
u op hun knokige knieën genomen
en u geperst en
gebeukt opdat gij
goden
voort zoudt brengen
(maar
trouw
aan de weergaloze
sponde van de dood uw
ritmische
minnaar
hebt gij
hun slechts geantwoord met
lente)
| |
[pagina 126]
| |
* voorbij de broze dorpen die slapen
kijk ik waar sluipende naalden van schuim
in het laatste licht
de kruipende kusten doorrijgen
terwijl uit stomme sterke handen eindeloos
de staande zee over mij
in het laatste licht
zijn blinde mijlen uitgiet
het kwetterende avondrood
sterft ridicuul, ik hoor alleen maar vloedvleugels
in het laatste licht
aan de wereld trekken
| |
[pagina 127]
| |
* Vrouwe van Stilte
uit de bekoorlijke kooi van
uw lichaam
steeg
door de zinnige
nacht
een
vlugge vogel op
(teder op
het wonderbaarlijke gezicht van het donker
begeleidt
uw
stem
die geurbegaafde vleugels strooit
opeens
met zondoorschenen
voeten
de schrijnende schoonheid der dageraad)
| |
[pagina 128]
| |
* geen tijd geleden
of anders een leven
kwam ik in het donker
christus tegen
jezus) mijn hart
sloeg omver
en lag stil
toen hij voorbijkwam (even
dichtbij als ik bij jou
ja dichterbij
uit niets bestaand
dan eenzaamheid
| |
[pagina 129]
| |
* je zei Is
er iets dat
dood of levend mooier is
dan mijn lichaam, om in je vingers te hebben
(heel lichtjes trillend)?
In je ogen
kijkend Niets, zei ik, behalve de
lentelucht geurend naar nooit en altijd.
....en door het traliewerk dat bewoog alsof
een hand wordt aangeraakt door een
hand (die
bewoog alsof
vingers zacht een meisjes-
borst
beroeren)
Geloof jij in altijd, vroeg
de wind aan de regen
Ik heb het te druk met
mijn bloemen om te geloven, antwoordde de regen
vertaling: ko kooman |
|