Vasko Popa
Gedichten
Vasko Popa (1922-1991) werd geboren in Grebenac, in het noorden van het voormalige Joegoslavië. Hij studeerde o.a. Franse letterkunde in Belgrado en Wenen en hij werkte als redacteur voor verschillende uitgeverijen. Hij publiceerde een tiental dichtbundels en ontving daarvoor diverse grote prijzen.
Zijn gedichten, die hij meestal in de vorm van reeksen presenteerde, lijken ogenschijnlijk simpel maar ze hebben vaak een veelomvattend bereik. Er komen nauwelijks mensen in voor; liever laat hij de hoofdrol spelen door kiezels, doosjes, spijkers, schaduwen en echo's. Zijn gedichten lijken soms op sprookjes die worden verteld met de rigoureuze strengheid van een wiskundig bewijs (maar wel met veel humor). Meer dan wie ook weet Popa met minimale middelen een maximaal effect te bereiken; hij laat soms in een vijftigtal woorden een hele wereld ontstaan en vergaan. Zijn gedichten doen tegelijkertijd modern en archaïsch aan. Volgens de dichter Charles Simic die veel van Popa vertaalde zou je een van de geheimen van zijn werk kunnen typeren als: ‘The trick is to be literal-minded in the world of multiple metaphors and fabulous in the face of the literal. The aim is to present the known in terms of the unknown and recover its mythical potential.’
Vasko Popa nam verschillende malen deel aan het Poetry International Festival in Rotterdam. Vertalingen van zijn werk verschenen eerder in de bloemlezing Een machine van woorden.
K. Michel
Auteursrechtelijk beschermd