Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 2004 (nrs. 105-108)

[p. 142]

Elke Erb
Gedichten

Messen, ook afgebroken, zagen -
ook stukke, aksen, ook botte,
bijlen, ook ronde, pijlpunten,
naalden, sikkels en zeisen,
stofscharen, nagel- en heggenscharen,
ploegscharen uit alle tijden; vorken,
tanden, ook slag- en snij-,
raspen en weer projectielen,
bijtende koude, eggen, harpoenen,
steekvlammen, kaardwolven, splinters,
vuistbijlen, breekijzers, hamers...

en moet eraan geloven

[p. 143]

De zuidwestkust van Frankrijk als uiterlijke schijn

 

Het grote Gasconse pijnbomenbos -

 

ik zal er niet meer zijn -

 

het reusachtige duin van Pyla -

 

ik zal sterven -

 

de kentering van de vloed -

 

en dood zijn.

 

 

 

De ronde kruinen van de heuvels.

 

De klauwen van de pijnbomen.

 

De bungalows.

[p. 144]

Over de winter

 

Wat jij schrijft is een nieuw land, zeg ik.

 

Omdat het overal is, mij omgeeft, als een land bedoel ik.

 

De vergelijking dringt zich op. Waarom zwijg ik niet?

 

Gaat het toe zoals bij de echo?

 

 

 

En het roept, lijkt mij toch, dat het winter is.

 

Dat een nieuw land, roept het, winter is.

 

Koud? Ik stok, sta stil, bedenk mij,

 

en zo zie ik in dat het natuurlijk

 

 

 

niet moet zijn: ‘Een nieuw land is winter’,

 

maar: ‘Winter is een nieuw land’.

 

(Sneeuw en ijs - dat is winter natuurlijk.)

 

(Winter is sneeuw en ijs.)

 

 

 

Winter is een nieuw land op het land.

 

Waar je niets meer kent van het vorige.

 

..., - en alsof het op rails is gezet

 

nu nieuw. Van dichtbij en veraf. Waar het zo is,

 

 

 

voortaan, dat ook in de zomer voortaan...

 

er nog maar een klein, en toch al...

 

er vlak naast, grenzeloos onbekend, zit... (zoals het zat)

 

gehurkt onder de rails...

 

 

 

Een nog onbekender land vlak ernaast.

 

Ergens vermomd. Weggedoken in de vore van de haas.

 

En alsof het op rails is gezet...

 

 

 

Dan is het nog maar een aardkluit, die ook in de zomer...

 

Struikelblok, strak aansluitende schoen.

 

Vermomd en omgekanteld. Bevangen Nieuw.

 

Winter is sneeuw en ijs.

[p. 145]

Zonnige dag

 

Uit de Messestad huiswaarts

 

door groenwordende velden

 

de sneltrein toont

 

 

 

drie ogenblikken een auto van blauw,

 

waar een rode op volgt

 

en een gele,

 

 

 

twee ogenblikken een huis zonder dak

 

in zijn bloeiende appelboom

 

 

 

een ogenblik lang niets dan koren.

 

O, wat nu?

 

 

 

Een geordend geestenrijk

 

dat bij Leipzig nog landbouw bedrijft.

VERTALING: WILLEM VAN TOORN