Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 2004 (nrs. 105-108) (2004)

Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 2004 (nrs. 105-108)

(2004)– [tijdschrift] Raster– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 37]
Raymond Queneau Zeven gedichten Wake Als lichtjes in het duister tekens gaven, zeker dan zou paniek een lach zijn en angst een excuus maar lichtjes in het duister maken je onzeker uitkijkpost in de nacht, door waak en kou gelouterd Uit: Les Ziaux, 1943 De honden van Asnières We begraven katten we begraven honden we begraven paarden we begraven mensen we begraven hoop we begraven het leven we begraven liefde - liefdes we begraven liefdes - liefde we begraven in stilte de stilte we begraven in rust - de rust de rust - de allerdiepste rust onder een laagje bonte kiezelstenen sintjakobsschelpen en bonte bloemen voor alles is een graf als je maar lang genoeg wacht het wordt nacht het wordt dag als je maar lang genoeg wacht de Seine stroomt naar zee het roerloze eiland blijft liggen ooit stroomt de Seine terug naar de bron als je maar lang genoeg wacht en vaart het eiland naar de Haven van Genade als je maar lang genoeg wacht
[pagina 38]
we begraven katten we begraven honden twee soorten die elkaar nooit luchten konden Uit: Les Ziaux, 1943 Iemand Als de geit grijnst Als de boom valt Als de krab knijpt Als het gras klinkt horen diverse huizen horen diverse schelpen horen diverse grotten horen diverse pluizen daar het geluid dichtbij het geluid amper het geluid duidelijk het geluid van iemand die voorbijkomt en die best wel eens en die best wel eens iemand zou kunnen zijn Uit: L'Instant fatal, 1948 Egocentrisme 1 Wanneer ik in mijn eentje mijn eigen karkas kan begraven dan heb ik een paar punten gescoord wanneer ik een wilg op mijn eigen kerkhof kan planten dan heb ik nog meer punten gescoord wanneer ik zelf mijn eigen graf kan begieten dan heb ik bij wijze van spreken al bijna gewonnen maar ik weet niet wat voor partijtje wat voor partijtje van wat, van welk spel van welk achterlijk spel Uit: Le Chien à la mandoline, 1965
[pagina 39]
Voor en tegen een grijs vogeltje met manchetten zingt ‘miauw miauw’ ja inderdaad het was geen vogeltje twazzen kat dat krijg je als je te snel schrijft als je te snel schrijft ben je afhankelijk van het toeval van de inspiratie je raakt gemakkelijk op een dwaalspoor en toch en toch was dat toch wel wat ik wilde zeggen dat kleine grijze vogeltje met manchetten sprak kats natuurlijk begrijp ik wat het allemaal betekent (heimelijk) het heeft me niet belet dit gedicht te schrijven pas op slecht voorgaan doet slecht volgen Uit: Le Chien à la mandoline, 1965 De duiven Lang lang lang nadat de duiven zijn uitgestorven zal hun stront nog te zien zijn in de straten ook in mijn gedichten en de mensen zullen zich afvragen wat voor belang dat had duiven wat dat waren ongeveer net zoiets als de oeros of de pterodactylus de coelacant of de dodo maar niemand zal mijn gedichten meer lezen Uit: Courir les rues, 1967
[pagina 40]
Mehr Licht Aan de Avenue Ledru-Rollin in de Église Saint-Antoine-des-Quinze-Vingts daar zie je geen hand voor ogen een donker hol voor de blinden allicht de Guide Bleu leert ons dat ze in negentienhonderddrie werd opgericht dat ene Lucien Roy de architect was en dat het gebouw ‘vooral’ wordt verlicht door de koepel van glas die de kruising bedekt dan heb je van verlichting een concept gespeend van gestrengheid Uit: Courir les rues, 1967 VERTALING: MARTIN DE HAAN

Vorige Volgende

Over het gehele werk

titels

Raster

Over dit hoofdstuk/artikel

vertalers

Martin de Haan