Over de medewerkers
Timothy Garton Ash (Oxford, 1940) studeerde Moderne Geschiedenis in Oxford en woonde in Berlijn, schreef o.m. over ontwikkelingen in Midden-Europa en publiceerde boeken als The Uses of Adversity (1989) en In Europe's Name (1993).
Abdelkader Benali (1975, Bni Chiker, Marokko) publiceerde Bruiloft aan Zee (1996, roman), De Ongelukkige (1998, toneel), De Langverwachte (2002, roman), Yasser (2001, toneel), De Argentijn (2002, proza).
J. Bernlef (1937). Recente publicaties: de roman Boy (2000), Tegenliggers. Portretten en ontmoetingen (2001) en de verhalenbundel Verbroken zwijgen (2002).
Ingrid van Dongen (1969) studeerde Franse taal-en letterkunde aan de kun, waar zij zich specialiseerde in de Magreb-literatuur. Momenteel werkt zij aan een afstudeeronderzoek m.b.t. het werk van Tahar Ben Jelloun in het kader van haar studie Literatuurwetenschap aan de UvA. Zij publiceerdeeerder in bulletin Geschiedenis Kunst Cultuur over de sluier in het werk van de Algerijnse schrijfster Assia Djebar.
Piet Gerbrandy (1958) leraar en poëziecriticus van De Volkskrant. Recente publicaties: Boeken die ertoe doen. Over klassieke lektuur (essays, 2000), Weloverwogen en onopgemerkt (poëzie, 1996) en Nors en zonder haten (poëzie, 1998), De zwijgende manis niet bitter (poëzie, 2001).
Frans Kuipers (1942), zijn laatste bundel is De tafel van wind (2001).
Fouad Laroui (1958, Oujda, Marokko) studeerde wis- en natuurkunde en economie, doceerde econometrie in Amsterdam en York; debuteerde in 1996 met de roman Les Dents du topographe (De tanden van de topograaf, 2002); van hem verschenen in het Nederlands: Kijk uit voor de parachutisten (1999), Judith en Jamal (2001), Vreemdeling: aangenaam (2001) en de dichtbundel Verbannen woorden (2002).
Maria Noordman (1943) was aanvankelijk werkzaam als psychologe, tot ze in 1980 Franse taal- en letterkunde is gaan studeren aan de Universiteit van Utrecht (afgestudeerd in 1985). Sindsdien heeft ze werk vertaald van o.a. Tahar Ben Jelloun, J-M.G. Le Clézio en Claude Simon.
Willem van Toorn (1935). Recente publicaties: De rivier (1999), Haarlem station (novelle, 2000) en Gedichten 1960-1997 (2001).
Karim Traïdia verliet zijn geboorteland Algerije in 1976 en woont sinds 1980 in Nederland. Hij is filmer en schrijver. Na zijn eindexamenfilm voor de Filmacademie, De onmacht (1991), maakte hij een groot aantal films, waarvan De Poolse bruid voor een Oscar werd genomineerd.
Auteursrechtelijk beschermd