Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 2002 (nrs. 97-100)

[p. 193]

Jan Baeke
Gedichten

Wij respecteren de dromers
maar hun verlangens brengen de gemoedsrust van het volk in gevaar.
Wij respecteren de dichters
maar hun woorden zaaien verwarring
in de harten van de burgers.
Wij respecteren de zangers
maar wij moeten hun behoeden voor de verleiding
om van de liefde te getuigen, in het bijzijn van vrouwen en soldaten.
Denkers gaan niet zelden voorbij
aan de plicht die de toekomst van hen vraagt.
Ook raakt het enthousiasme van de goedwillende en trouwe onderdaan
soms beneveld door de zon en de rijke natuur van dit land.
Het is in ons aller belang om de dwaling uit het leven weg te nemen.

Wie zich aan gedachten wijden
die de voorspoed van ons uitverkoren volk belemmeren
verdienen het om in waarheid te worden toegesproken.
Wie ten prooi vallen aan de duivel
moeten de ogen worden geopend voor de kracht van het gebed
en de richting die de leiders ons wijzen.
Wie danst naar de gewoontes van de vijand
zal in doornen verstrikt raken.

Er zal geen begrip zijn voor hen
die de akkers van onze families vertrappen.
Er zal geen begrip zijn voor hen
die de natuurlijke loop der rivieren willen verleggen.
Er zal geen begrip zijn voor hen
die de jonge zielen vergiftigen
met hun redevoeringen van zwavel en steen.

[p. 194]

 

Er zal geen begrip zijn voor hen

 

die de leeuw in de harten van onze mannen

 

met lafheid verdoven

 

die de toewijding van onze vrouwen besmetten

 

met honger en kostbare gewaden.

 

 

 

In het licht dat de goden over ons gesteld hebben

 

zal er voor duisternis niet langer plaats zijn.

 

De warmte die het vuur ons brengt

 

zal de in wellust gesierde gezichten verschroeien.

 

Het water van de bron waaraan het vaderland ontsproten is

 

zal eenieder die in bezoedeling zijn dagen slijt

 

van de aardbodem wegvagen.

 

De aarde zal de sporen dragen van het bloed

 

dat de geschiedenis in ons tot kolken heeft gebracht.

 

 

 

Dwalers, keer terug tot het juiste pad!

 

Laat u leiden door de hand van onze vaders!

 

 

 

Aan de dromers die hun luiheid voor grote gedachten houden:

 

Zij die bereid zijn hun handen te gebruiken

 

zullen de afwezigen van geest

 

als mieren onder hun laarzen vertrappen.

 

Aan de denkers die een nieuwe tijd voorspellen:

 

Niets dwingt een rots zich te verplaatsen

 

omdat anderen een omweg willen gaan.

 

Aan de zangers van het wilde lied:

 

Wie onder het vee van onze boeren jaagt

 

zal over zijn eigen wapens struikelen.

 

Aan de sprekers met misplaatste tongen:

 

Zouden wij jullie tongen uitrukken

 

als er geen reden was om aan jullie woorden te twijfelen.

 

 

 

Met deze boodschap zullen wij onder het volk verkeren

 

en er zullen geen huizen of hemelen zijn

 

waar zij ongehoord zal blijven.

 

Met deze boodschap zullen wij gaan

 

tot waar de granaten van onze profetische vliegtuigen

 

de horizon zullen versplinteren.

 

Met deze boodschap zullen wij de eeuwigheid doorkruisen.

 

God, zegen de gezegenden

 

die in deze boodschap voortleven.

[p. 195]

Lied van de weg

 

In iedere vrachtwagen

 

een kleine bewaarplaats

 

en daarin het gezelschap

 

van de maan, het licht

 

 

 

dat de chauffeur zich herinnert

 

dat tot diep in de ravijnen reikt.

 

 

 

Door het licht gebonden

 

het denderen van de vracht

 

op weg naar landen die de vracht ontvangen

 

 

 

die ook

 

uit de juiste taal bevrijd

 

de maan ontvangen.

 

 

 

Even thuis als in zichzelf bewaard

 

staat de verlaten vrachtwagen

 

in een volmaakt gesloten nacht.

 

 

 

Verplaatst naar het wonder

 

van de eeuwige verlichting

 

binnen in het restaurant

 

brandt de chauffeur, brandt zijn gelijke.

 

 

 

Uit zijn bewaarplaats weggenomen

 

behoort hij niet langer het ogenblik toe.

[p. 196]

Vlees van God

 

Ongediplomeerd, maar door zijn hand

 

te laten vinden

 

wat aan hemzelf niet wordt gevonden

 

maakt hij vlees.

 

Daar is hij God voor.

 

 

 

Hij heeft nog meer van ons. Verstaat

 

hoe wij niet anders kunnen, hoe wij

 

vlees mals slaan

 

en kwellen

 

om een eetlust op te wekken.

 

Maar wij zijn amateurs van het vlees

 

en onze magen zijn te klein

 

om alle vlees te verzwelgen.

 

 

 

Dit zet hem aan het denken

 

zou hem zetten, als hij wist - hij wist niet.

 

Het is hem ook alles eten

 

en het vlees daaraan vooraf.

 

Natuur zou later het woord worden.

[p. 197]

Tot de ondervraagde

 

Misschien hebben ze wel gelijk.

 

Ik kan niet zeggen lees die krant maar

 

ga nu maar slapen.

 

Ik kan je helemaal niets vertellen.

 

 

 

Het is zo goed zo geregeld. Jij stelt vragen

 

en je krijgt het.

 

Je mag reageren zoveel je wilt.

 

 

 

Verwacht geen wonderen

 

op een dag als vandaag.

 

Ik ben de ongelukkigste man ter wereld.

 

Ik heb twee vrouwen

 

de eerste en de tweede.

 

 

 

Daaraan denken

 

en deze stoelen zacht maken

 

door daarop veel te zweten.

 

Was je daar niet naar op zoek?

 

Ze zullen het je hiernaast allemaal uitleggen.