Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 2001 (nrs. 93-96)

[p. 109]

Miroslav Holub
Beknopte beschouwing over kaarten

Albert Szent-György, die veel wist van kaarten

waarlangs het leven zich roert, ergens naar toe,

vertelde graag dit verhaal uit de oorlog

waardoor de geschiedenis zich roert, ergens naar toe.

Uit een Hongaars peloton in de Alpen zond een jonge luitenant

Een verkenningsgroep naar de ijzige woestenij.

Terstond

begon het te sneeuwen, het sneeuwde twee dagen en de groep

kwam niet terug. De luitenant kwelde zich: hij had

zijn mannen de dood ingestuurd.

Maar de derde dag was de verkenningsgroep er weer.

Waar waren ze geweest? Hoe hadden ze de weg kunnen vinden?

Ja, zeiden de mannen, we dachten al dat we

verloren waren en wachtten op het einde. Tot een van ons

in zijn broekzak en kaart vond. Dat stelde ons gerust.

We sloegen onze tenten op tot het ophield met sneeuwen

en vonden met de kaart de juiste richting.

Hier zijn we dan.

De luitenant vroeg naar de wonderbaarlijke kaart om die

te bestuderen. Het was geen kaart van de Alpen,

maar van de Pyreneeën.

vertaling: jana beranová