Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 2000 (nrs. 89-92)

[p. 70]

Erik Lindner
Twee gedichten

Het raam maakt een kier
en de tafel tot hier
breekt
op slag

en de tafel is niet bij het raam
maar hier naast me gaan staan
aan de voet van de tafel
valt het kleed van de tafel

in het licht van het raam
buigt het blad een armlengte
knikt in de elleboog een reep
in de lade, kruimels, paperclips

het stuk karton dat de tafel recht
en het raam open houdt

een schuivend vierkant over de tafel
beent in een stuk op de grond.

[p. 71]

 

Ze ligt op de bal van haar lippen

 

in de inkeping van haar kussen.

 

Haar adem fluit op het overtrek.

 

 

 

Een meisje mist de trein

 

en staat naast een affiche

 

van een lachende vrouw.

 

 

 

Een jongen verdwijnt keer op keer

 

in de rand van een caféruit.

 

Een man leest prevelend de krant.

 

 

 

Bronwater met de smaak van wasco.

 

De draai van een hand in het gips.

 

De zwarte ogen van kleurpotloden.

 

 

 

Een man, een contrabas

 

in zijn armen, speelt in schokjes

 

de alpino van zijn voorhoofd.

 

 

 

Een jonge man op de fruitmarkt

 

pikt met duim en wijsvinger

 

vruchten uit een blikje.

 

 

 

Een man zit wijdbeens, krabt

 

zijn nagels met een mesje.

 

Het vloeiblad ritselt op het schrift.

 

 

 

De tekening van een hand

 

in de lijnen van het landschap.

 

Jeuk aan de neusvleugels.