Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1998 (nrs. 81-84)

[p. 57]

Familielid

Dit wil alweer niet zeggen
- ik heb alleen het aksent verlegd -
dat ik het rumoer aanbeden heb.
Ik wil maar zeggen, en ik heb het gezegd,
dat ik aan het stil-zijn meer geleden heb
dan aan de gulden middenweg.

Rumoer en stilte heb ik steeds verdeeld
in hazepeper en codéine,
voedsel of zinnen,
zo dat het een kwestie werd mij te bezinnen
dwars over stad en landschap.

Want de verwantschap
tussen het stil-zijn en de stilte
is een verwantschap als van dier tot kind,
of tot de grote mens die voor zijn lot staat.

Hier is een stil-zijn waar de stilte aan kapot gaat.

Gaston Burssens, Posthume verzen of Le Silence tel qu'on le parle