Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1997 (nrs. 77-80)

[p. 179]

Janine Ensslin
Drie gedichten

Ooit zag ik een stoel

ooit zag ik een stoel op een dikke laag lava staan
pictogram van een vierpotig gehucht
in scène gezet door een handige fotograaf

ik dacht je kunt wennen aan dit klimaat
je kunt ontwaken uit je tandvlees je ogen je genitaliën
en sporen van onwetendheid zaaien
zonder ooit nog te zien
wie daar heengaat wordt onzichtbaar voor alle anderen

en terwijl ik ze aanraakte zwermend in een vreemde
taal werd in mij de gedachte aan spijkerharde teven
gewekt muren deuren ramen pelgrims peuken dood
kom ga mee ga mee breng ons naar de boot

ik ben niet gegaan de stoel is blijven staan

[p. 180]

Vogel, hond & koningin

in zijn dagelijkse darmuitlaat voedt de nacht
zijn vogels met junk, ze fluiten piepen krassen krijsen
in het al te schaarse licht.

je zo te kunnen verliezen in kleurdorpen en bloedkolonies
te kunnen schurken tegen dieven en moordenaars
en de taal van hun vingers te verstaan.

aldus te kunnen dromen dat iemand je knijpt
en dat je wakker bent, worm bent, worm in de bek van een
pop die af en aan vliegt.

in haar koninkrijk van gemuilkorfde dagen
piept 't ganse broed, en alles gaat zoals het moet, dat wil zeggen: goed.

zo te kunnen nestelen in rollend en dollend bederf,
te kunnen broeden op de loopse uren; 't zwijgend pigment
van de mot in de mond van de kindkoning.

[p. 181]

Peggy's tongval

de zon brandt onbarmhartig (boven ons)
en laadt ons op, even onbarmhartig nemen
we de maan te grazen, haar maag dringt
en draait meteen daarna als een propeller
over mijn kei -

muggen stijgen op uit stilstaande wateren, drommen
samen boven het betonnen haar en de voorgevormde
vingers

weet je hoe je ruikt? naar de klanken
die je hebt gebruikt om lucht te geven
aan watertandende vlammen

onveranderd is het water, en toch door jou bewogen
onveranderd mijn been, en toch door jou gebogen
onveranderd m'n angst m'n stortkoker m'n stilte, en
toch

morgen vaar ik op een boot van as
naar de voorsteden van mijn plas

ze hebben onuitspreekbare namen; plannen zijn het,
en jij zult ze beramen.